همیشه که باشی گُم میشوی، مثل خیلی چیزها که همیشه هستند و آن‌قدر هستند که بودن‌شان در خاطرِ آدم نمی‌ماند. گاهی نباش، گاهی فقط کنار خودت باش و ببین در کجای این جهان درندشت جایت خالی‌ست.

برای اینکه انسان نادان بماند،
باید اندوهگین‌اش ساخت ...

. .

بیکل خیلی زیبا برای محبوبش مینویسه و میگه:
«چون دوستت می‌دارم؛ مجبور نیستی آن‌گونه که روز آشنایی‌مان بودی باقی بمانی.
چون دوستت می‌دارم؛ مجبور نیستی خود را محدود کنی به تصویری که از تو زنده مانده در من!
چون دوستت می‌دارم؛ می‌توانی در خودت ببالی چیزهای جدیدی کشف کنی، در وجودت می‌توانی دگرگون شده، بشکفی، تازه شوی!
چون دوستت می‌دارم؛می‌توانی آنچه هستی باقی بمانی و آنچه نیستی شوی..!»
به نظرم این قشنگ ترین نوع گفتن دوستت دارمه!


. .

. ایده بیو برای آدمای سرد :

𝐭𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐚𝐫𝐞 𝐥𝐢𝐩𝐬, 𝐛𝐮𝐭 𝐰𝐞 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐬𝐦𝐢𝐥𝐞!
لب هست ولی میل به لبخند نداریم!

ℓєαяи αи∂ ℓєαяи
уσυ ∂σи'т нανє тσ ѕтαу ιи уσυя ℓιfє
بیخیال شدنو یاد بگیر
لازم نیس همه تو زندگیت باقی بمونن!

𝒊𝒕 𝒓𝒆𝒎𝒂𝒊𝒏𝒔 𝒕𝒐 𝒔𝒕𝒂𝒚, 𝒎𝒐𝒓𝒆 𝒕𝒐 𝒈𝒐
ماندنی میماند، رفتنی بیشتر

Willing to finish...
مایل به پایان...

.࿐

به کویت با دل شاد آمدم با چشمِ تر رفتم
به دل امید درمان داشتم درمانده تر رفتم
 
..
#هوشنگ‌_ابتهاج

‌
ژان‌پل‌ساتر :

زندگی هرچه که می‌خواستم به من داد
و بعد به من فهماند که آن چیز اهمیتی نداشت .


. .

مرا به خاطرِ دلِ شکسته‌ام ببخش!
مرا که از ندیدن تو خسته‌ام ببخش!
اگر به انتظارِ تو نشسته‌ام هنوز،
به دیگری اگر که دل نبسته‌ام ببخش...
ببخش اگر که با خیالِ بودن تو زنده‌ام،
اگر تو را نبردم از یاد!
ببخش اگر که از امید دیدنِ تو گفته‌ام،
به آرزویِ رفته بر باد!
تویی تمامِ ماجرا...
که رفته‌ای ولی مرا،
به حالِ خود نمی‌گُذاری!
صدای قلب من چرا
غمت نمی‌کُشد مرا
چرا هنوز ادامه داری..؟
سکوتِ قبلِ رفتنت
نماندنت، ندیدنت،
مرا به این جُنون کشیده!
چه حسرتی‌ست بر دلم
که از تمامِ بودنت،
نبودنت به من رسیده :)

و پس از تو دل من
برای ماندن هیچکس تقلا نکرد..

. .

The worst mistake that you can ever make, is to walk away from the person who actually stood there and waited for you.

بدترین اشتباهی که میتوانی مرتکب شوی این است،
که از کسی که واقعا ایستاد و منتظرت ماند بگذری!

صائب تبریزی چقد قشنگ
جواب اون‌که رفته و برمیگرده رو میده:

دل رُبایانه دگر بر سرِ ناز آمده‌ای
از دلِ ما چه به جا مانده که باز آمده‌ای؟