"Trust yourself. You’ve survived a lot, and you’ll survive whatever is coming."

"به خودت اعتماد کن.
تو زنده مانده ای، و در برابر هر چیزی که در راه است هم زنده خواهی ماند."

‌‌‌‌‌‌.࿐

اینقدر سینگل موندم؛
عقاب هم از کنارم رد میشه
میگه سلام فرمانده..‍..

✿ کپشن خاص ✿

این را دیگر همه ی مردمانِ حاضر در اقلیمِ اطرافم میدانند که هر چند صباح یکبار ، بقچه ام را می اندازم گَلَم و با بغلی از کاغذ باطله راه می افتم میروم پشتِ هیچستان ! همانجا که سهراب بود …
تا شاید بتوانم دور از معاشرت و همهمه ی آدمها ، کمی از خودم را پیدا کنم ! چرا که من میدانم ، هرکجا ازدحام باشد ، صدایِ نور ، عطر آب ، سایه ی گنجشکها و رقص شمعدانی و دستِ خدا … گم میشوند !

در سکوت و غیبت از میانِ مردم است که تو میتوانی بیشتر آسمان را تماشا کنی و صفحات میان کتابت را ببوسی و یک تسبیح برداری و ذکر بگیری که “ چرا هستم !؟ “ و “ آخرین کار پیش از مرگم چه باید باشد ؟ “

و این بار دست از پا دراز تر برگشته ام !
شاید خیال کنید با طوماری حدیث و پند و نصیحت میخواهم آن ته مانده حوصله تان را بجَوَم و از آنچه فهمیده ام بگویم ! نه !
من دریافتم … به خوبی دریافتم …
نه آنقدر بزرگ هیبتم که جهان بی من بخشکد و مردم در نبودم تلف شوند یا در خاطرشان بمانم !
نه آنقدر ناچیزم که نشود لکه ای ، جوهری نور از حضورم بیوفتد روی زمین و جوانه شود ..

دریافتم آدمی همواره چیزی میانِ خوف و رجا بوده ! چیزی بینِ هیچ چیز و همه چیز بودن ! …
دریافتم که باید ما بقیِ ایامِ پیش رویم را به شنیدن بگذرانم … و بپذیرم من از دانستنی ها ، اندکی میدانم !
آن هم این است که :
“ هیچ چیز نمیدانم “


#میم_سادات_هاشمی

شاید کسی فقط می‌خواهد شنیده‌شود، بشنوید.
شاید کسی فقط می‌خواهد دیده‌شود، ببینید.
شاید کسی فقط می‌خواهد در آغوش گرفته‌شود، در آغوش بگیرید.
شاید کسی فقط می‌خواهد دوست داشته‌شود، دوست بدارید.
ببینید و بشنوید و دوست بدارید و در آغوش بگیرید آدم‌ها را.
شاید تسکین بزرگترین حفره و رنج زندگی‌شان، همین باشد.
زندگی پلی‌ست روی پرتگاهی عمیق.
با محبت و لبخندی،
آنان که به کناره‌ی میله‌ها رسیده و به عمق سکوت پرتگاه خیره مانده‌اند را به میانه‌ی پل بازگردانیم.
مراقب همدیگر باشیم،
هیچ‌کس نمی‌داند در دل آدمی که همین‌لحظه دارد می‌خندد و حالش خوب به نظر می‌رسد چه غوغایی برپاست....

.تصاویر هوایی عظمت حضور بیش از صدهزار نفری مردم در اجتماع بزرگ خانوادگی «سلام فرمانده» در ورزشگاه آزادی

زمین گرد است و من مانده ام
در این خیال
که روزی تو را انتهای جهان خواهم دید ...

- هوشنگ ابتهاج

با هر کس که می‌نشستم؛
از #امید حرف می‌زدم...‏
حتّی وقتی که ذره‌ای امید ‏درونم
نمانده بود...

مرا ببخش!
من سال هاست
دور مانده‌ام از تو
اما همیشه،
هر چه در هر جا
همه جا، در شب، یا روز دیده‌ام
و هر که را بوسیده ام
برایِ تو در این جا نوشته‌‌ام
« تنها برای تو در این جا نوشته‌ام ... »

شاد.

اینک ما مانده ایم
در بهار ِ بی بهاری
که گندم ها سبز سبز
ریشه ی خود را
به سیاهی داده اند ؛
اما من هنوز ، ایمان دارم
به چهره ای که برای رقص موج ها در قاب دریا می افتد
تا شب از هجوم بی ستارگی نترسد ...


#لیلا_حاجتمند

کجاست بارشی از ابرِ مهربانِ صدایت؟
که تشنه مانده دلم در هوای زمزمه‌هایت

#حسین_منزوی