خدای زمینی من؛ تو انقدر در وجودم عمیق شده ای که گمانم حتی اگر میلیون ها سال بعد زمانی که تبدیل به خاک و بذر شدیم گلی شوم با عطر دست های تو؛ و در تمام پروانه ها دنبال نقش چشمانت بگردم. با هر وزش نسیم و دلربایی برگ ها بگویم؛ من زمانی محبوب عاشق ترین مرد زمین بودم، مردی که جای زخم هایم بوسه کاشت و تا ممکن ترین حدی که یک قلب می تواند از امنیت ملموس اغوشش درونم جاری کرد. پس مهم نیست من چگونه باشم روح من تا همیشه به دنبال او خواهد گشت. چرا که جان من و او را از یک گل ساخته اند اولین و اخرین من.

من هیچگاه نمیخواستم با تو وارد بحث شوم، من فقط میخواستم، به تو بفهمانم که رفتارهایت چگونه مرا آزار میداد، اما هر بار مجبور به معذرت خواهی شدم چون ناراحتی تو، برای هر دوی ما مهم‌تر بود.

مامانم همیشه میگه همینکه سالمی ویه سقف بالاسرت داری خداتو شکر کن؛ الان تازه حرفشو درک میکنم.!

بارون برای من تجسم لطیف آیه‌ی
«لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ» است
هر قطره‌اش در گوشم نجوا می‌کند:
ای بنده‌ی من ، درهای بلند آسمانم
هنوز به روی زمین باز است
مبادا تو از رحمت بی‌کرانم
نسبت به خودت نا امید شوی .

به گمانم زندگی
همین نورها
رنگها ، بوها ،
حس های قشنگه ..

قسمت جالب پارتنر خوب داشتن اینه که هر اتفاق رندومی رو میتونی بهش اطلاع بدی، وای خیلی گشنمه، مامانم باهام کرد، با همکار گاوم بحثم شد و جالب‌تر اینکه اون هم به همه این‌ها با دقت گوش میده و بهشون واکنش نشون میده.

از انرژی زنانه‌ام در این حد بگم که وقتی از خونه بیرون میرم مامانم نمیگه مراقب خودت باش، میگه با کسی کار نداشته باش.

آن‌قدر امیدها به قلبم خیانت کرده‌اند که هرگاه به شادی کوچکی می‌رسم، چشم‌به‌راه اندوه پس از آن می‌مانم.

حکایت اکثر ماها این است:

که گَر گریزم ، کجا گُریزم؟
وگَر بمانم ، کجا بمانم؟
• |.

نمیتوانم به بقیه بفهمانم در من چه میگذرد،
من حتی نمیتوانم آن را برای خودم توضیح دهم.