ماها خیلی نسبت به خودمون بی‌رحمیم، دائما خودمون رو قضاوت میکنیم، اشتباهاتمون رو بارها مرور میکنیم، درحالی‌که به بقیه حق اشتباه میدیم، ولی خودمون رو با کوچک‌ترین لغزش‌ها نمی‌بخشیم.
کاش با خودمون همون‌قدر مهربون باشیم که با عزیزترین آدم زندگیمون هستیم.

تروماهات نباید تبدیل به خنجری بشن که دائم تو تن بقیه فرو میره!

" نمی‌دانی چقدر غصه دار هست
و قلبم چقدر گرفته ، ممکن است تا آمدن شماها من خفه شده باشم »

بخشی از نامه فروغ فرخزاد به فریدون فرخزاد .

اینکه سعی کنی با استفاده از به اشتراک گذاشتن تراماهات، رابطه‌ت رو به کسی نزدیک‌تر و صمیمی‌تر کنی واقعا یکی از تاکسیک‌ترین انواع تشکیل یه ارتباطه

نمیدونم شماهام
اینجوری هستید یا نه!؟

اینکه چند روز مرخصی باشی و
خونه باشی ( مسافرت نری )
بعد تموم شدن مرخصیت که
میخوای بری سرکار
دلت میگیره و حس اون
دانش آموز دبستانو دارم که کل تعطیلات عید عشق کرده و درس و تکالیفشو ننوشته
و حالا فردا باید بره مدرسه......

بگید که در داشتن این حس
در چنین موقعیتی تنها نیستم...

#رویا..

اینکه می‌تونم تا مقدار خیلی زیادی از تراماهای زندگیم جوک بسازم واقعاً اذیتم می‌کنه، لایک این کوفتی که داری هار هار بهش می‌خندی همونی نبود که شخصیتتو هزارتا تیکه کرد وقتی حتی نمی‌تونستی از خودت دفاع کنی؟

مقصر بودن با مسئولیت‌پذیر بودن فرق داره. ما مقصر تراماهامون نیستیم، اما نسبت به مدیریت تأثیرشون روی زندگی خودمون و اطرافیانمون مسئولیم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

𝐆𝐨𝐝 𝐢𝐬 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐥𝐚𝐭𝐞 𝐖𝐞'𝐫𝐞 𝐣𝐮𝐬𝐭 𝐢𝐦𝐩𝐚𝐭𝐢𝐞𝐧𝐭

خدا هیچ‌ وقت دیر نمی‌کنه این ماهاییم که صبور نیستیم

ناراحتی از اینکه آدمارو نمیتونی بشناسی؟
به قول درمانگرم برای اینه که هنوز به شناخت عمیق درباره خودت نرسیدی!
چون تا وقتی که تو به درونت و زخم هات و تروماهات بطور کامل آگاهی پیدا نکردی، به رفتارهای آدمها که ناشی از زخم ها و تروماهاشونه نمیتونی آگاهی پیدا کنی!
از طرفی زخم هات هدایتت میکنه به سمت یک آدم زخمی دیگه که هنوز نتونسته مثل خودت از پس التیام زخم هاش بر بیاد، و در نتیجه هم اون به تو زخم میزنه و هم تو به اون.

«هممون یه رفیق داریم که تو نداریمون کیف پوله،
تو غمامون شادیه،
تو ناامیدیمون نور امیده،
برا دردامون درمونه،
ولی تو شادیمون یه گوشه وایمیسه و جاشو به رفیق نماهامون میده! قدر این رفیقا رو بدونید.
رو دور خوشبختی که افتادید رفیقای روزای نداریتون و بدبختیتونو فراموش نکنید.»