‏اگر میدونستین چقدر سخته و چقدر طول میکشه تا بعضی آدمها دوباره سلامت روان و شادی خودشون رو بازیابی کنن متوجه میشدین که چرا با کوچکترین رفتار سمی درها رو میبندن و فاصله میگیرن و چرا در مورد افرادی که اجازه دادن تو زندگیشون باشن سخت گیرن.


. .

«‌یکی از چیزهایی که با بالا رفتن سنت متوجه میشی اینه که هر چیزی توی زندگی نیاز به واکنش و پاسخ دادن نداره، اونی که باید بفهمه میفهمه و اونی که قراره نفهمه، نمیفمه !»

وقتی برای صمیمیت از دست رفته تلاش میکنی، یه بار دیگه متوجه میشی چرا از دست رفته بود.

هیچکس برای تو ماندگار تر از خودت نیست، اینو خیلی باید تاوان بدی تا متوجه بشی.

بعضی وقت‌ها متوجه نمیشی که چقدر یه نفر داشته باهات بد رفتار میکرده، تا اینکه ماجرا رو برای یه نفر دیگه تعریف میکنی.

هیچکس برای تو موندگارتر از خودت نیست،
اینو باید خیلی تاوان بدی تا متوجه شی.

ولی در نهایت متوجه میشی که چیز زیادی نمیخواستی، بلکه از شخص اشتباهی انتظار داشتی.

آدم متوجه نیست،
متوجه نیست تا وقتی که میشینه برای یکی تعریف میکنه، اونجاس که میفهمه چه فاجعه تلخی رو پشت سر گذاشته...

زندگی برای اونایی که بیش از حد فکر میکنن و متوجه‌ی همه چی میشن، خیلی دردناکه..

.
من همه رو می بینم ولی فقط ب تو نگاه می کنم.
من صدای همه رو می شنوم ولی فقط ب‌صدای تو گوش میدم..
من همه ی آدمارو ب نحوی می فهمم ولی فقط تورو بلدم‌...
من وجود آدمای اطرافمو متوجه می شم ولی فقط وجود تورو حس می کنم....
من همه رو ملاقات می کنم ولی فقط با تو پرواز می کنم.....
من همه رو جزئی از زندگیم می دونم ولی تورو خود زندگیم....‌‌
من راجب همه حرف می زنم ولی راجب تو صبح تا شب فکر می کنم