پیام دادن بهانه می‌خواد؟
مثلا بیا بگو دیدی جنگ تموم شد، یه قهوه‌مون نشه؟

این حساس بودن هم خیلی حس خجالت‌ آوریه، مثلا نمیدونم چطوری باید بهت بگم ناراحت شدم و آسیب دیدم سر احمقانه و مسخره‌ترین چیز.

دقت کردید یسری چیزها خیلی قشنگ فرهنگ‌سازی شده؟ مثلا گل کشیدن دیگه افتخار نداره و جامعه پذیرفت که گل مواد مخدره یا سیگار کشیدن در سن کم نشانه خفن بودن نیست.

شده تا حالا لباسی رو برای یه قرار خاص خریده باشید و هرگز اون قرار خاص پیش نیومده باشه؟ یا مثلا یکی بهتون بگه بخاطر من موهات رو بلند کن و وقتی موهاتون رو بلند شد دیگه اون آدم نباشه؟ یا کادوی تولدش رو بگیری و روز تولدش باهات قهر کنه؟ شده تا حالا یه عالمه عشق رو دستتون باد کنه؟

اگه بخوام واست مثال بزنم، مثلا من یه دریا دوست داشتم و تو هر بار با یه لیوان این دریا رو خالیش کردی، الان خشک شده، تمومش کردی، خیالت راحت شد؟

برخی آدم‌ها تو را خوب بلدند؛ مثلاً می‌دانند کدام آجر نصفه‌ی دیوار دلت را بیرون بکشند تا دیوارت یکسره فروبریزد…

نمیدونم این چه داستانیه که یسری آدم‌ها تا وقتی تحویلشون نگرفتی میپرستنت، همه‌اش پیگیرتن، همین که آدم حسابشون میکنی یا مثلا تحویلشون میگیری انگار براشون عادی میشی، حالا دیگه برات قیافه میگیرن.

حداقل روزایی که خودشون سختن رو تو سخت‌تر نکن. مثلا وقتایی که دنبال بهونه برای گریه‌م، اون بهونه رو نده دستم.

.حتی اگر با من حرفی نداری
باز هم با من حرف بزن. مثلا بگو : چه خبر ؟
تا من از خبرهایی که تو از آن‌ها خبر نداری برایت بگویم ...
از روزهایی بگویم که تو نبودی
از دردهایی بگویم که تنهایی کشیدم
حتی اگر هم برایت مهم نبود باز هم بگو واقعا ؟؟
تا چانه‌ام گرم شود و شاید آن بین‌ها خسته شوم
هیچ وقت در مقابل من سکوت نکن
من از سکوت واهمه دارم، سکوت اصلا علامت رضایت نیست؛
من هر چه سکوت دیدم همان رفتن بود..!



#فاطمه_شریف

من معتقدم صدا زدن آدم‌ها با اسم شناسنامه‌هایشان کار چندان دلچسبی نیست! این اسم‌ها را دیگران انتخاب کرده‌اند!
باید ویژگی‌های آدم‌ها را فهمید و بعد جور متفاوتی صدایشان زد!
مثلا من تو را "التیام" صدا میزنم