بنظرم همه آدم‌ها یبار باید تا تهش برن، تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن برن و تا جون دارن براش بجنگن، انقدر که خسته و زخمی برگردن مهم نیست که تهش برنده شن یا بازنده، مهم اینه که تهش رو دیدن، کسی که تهش رو دیده دیگه از هیچی نمیترسه، مدیون دلش نیست که شاید میشد.

همیشه جایی زمانی مکانی ، با لطف های کوچیک و ریز ریزت کاری کن همه بهت مدیون باشن.️

به نظرم همه آدم ها ی بار باید تا تهش برن؛
تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن
برن و تا جون دارن براش بجنگن!
اونقدر که خسته و زخمی برگردن
مهم نیست که ته ش برنده شن یا بازنده
مهم اینه که تهشو دیدن!
کسی که تهشو دیده دیگه از هیچی نمیترسه.
مدیون دلش نیست که شاید میشد..!

همیشه جایی زمانی مکانی
با لطف های کوچیک و ریز ریزت
کاری کن همه بهت مدیون باشن.️🏻

آدمی سعادتش رو به رشدش مدیونه،
رشدش رو به یادگیری از شکست‌هاش،
شکست‌هاش رو به جسارتش،
جسارتش رو به موفقیت‌های قبلیش،
موفقیت‌های قبلیش رو به تلاشش،
تلاشش رو به پشتکارش،
پشتکارش رو به انگیزه‌ش،
و انگیزه‌ش رو، گاهی، به زخم‌هاش...

زخم‌ها دردناکن. اما می‌تونن بانی سعادت هم بشن.

‏من تورو نبخشیدم.
گفتم بگم که مدیونت نباشم.
که اگه دیدی هی نمی‌شه برات، بدونی کی کجا تورو نبخشیده.
که اگه یکی یه جوری یه جایی امیدتو زنده و مرده کرد بدونی قبلا خودت با من کردی و نبخشیدمت هنوز.
احتمالا نمی‌بخشمت هیچوقت، فقط خواستم در جریان باشی.


. .

من تورو نبخشیدم.
گفتم بگم که مدیونت نباشم.
که اگه دیدی هی نمی‌شه برات، بدونی کی کجا تورو نبخشیده.
که اگه یکی یه جوری یه جایی امیدتو زنده و مرده کرد بدونی قبلا خودت با من کردی و نبخشیدمت هنوز.
احتمالا نمی‌بخشمت هیچوقت، فقط خواستم در جریان باشی.
خودت اومدی، خودت زدی، خودت رفتی..
تازه معذرت خواهی‌ام نکردی.

ازش پرسیدم آرامش الانت رو مدیون چی هستی؟!
گفت: هرچی شده حتما باید می‌شده!
هر چی هم قراره بشه،می‌شه‌! ترجیح میدم فقط زندگی کنم، فقط زندگی! همین.

رفیقِ من؛ امروزت رو زندگی کن.
همین !

جدا من اکثر ویژگی‌های مثبتم رو مدیون حوصله نداشته‌ام هستم، زیاد سوال نمیپرسم، سرم رو تو زندگی مردم نمیکنم، پشت سر کسی‌حرف نمیزنم، با کسی بحث نمیکنم، همه و همه فقط چون حوصله خودمم ندارم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

#تقویم_ششم_تیر

از یک انسان آگاه پرسیدم؛
آرامش الانت رو مدیون چی هستی؟
گفت؛ "نه وقت برای غصه خوردن گذشته رو دارم
نه حوصله برای ترس از آینده.
هرچی شده حتما باید میشده
هرچی هم قراره بشه، میشه
ترجیح میدم زندگی کنم،
فقط زندگی، همین