بنظر من وحشتناک‌ترین اتفاق دنیا بی‌حس بودنه. این‌که نه کسی و دوست داشته باشی، نه عاشق باشی نه متنفر باشی؛ بی‌حسی آخرین مرحله‌ی شکستنه.

وسط یه مرحله عجیب از زندگیمم
خود قدیمی کامل از بین رفته ، در حالی که خود جدیدم هنوز کامل متولد نشده :(

♡

لطفاً منو به اون مرحله نرسونید ک بخوام منطقی فکر کنم
ورژن منطقی بودنم خیلی بی رحمه.

‏یه مرحله از زندگی هم هست که بهش میگن
‏بی تفاوتی ناشی از صبر بیش از حد که دیگه مثل گذشته برای نبودن ها بی قراری نمیکنی.

#بحرفیم
شما هم کلا تو مرحله‌ی “اشکال نداره درس عبرت شد” هستین؟

اونجایی که بعد چند وقت دوری و ندیدنش ؛ ازت میپرسه کجایی !؟
و چند دقیقه بعد یهو بی خبر میاد اونجا که فقط ببیندت از دور...
دقیقا اسمش چیه این مرحله !؟
⁶'¹

🩵🪽

من عاشق سوال‌های کوچیکم، سوال‌های بی اهمیت، صبحونه چی خوردی؟ صبح کی پاشدی؟ داری چیکار میکنی؟ اصلا یک مرحله‌ دیگه از دوست داشتنه.

اون مرحله که دیگه نه عصبانی میشی نه دعوا میکنی، فقط بدون هیچ توضیح و بحثی طرف رو از زندگیت بیرون میکنی و وانمود میکنی که هیچوقت وجود نداشته اوج بیحسیه.

امیدوارم به مرحله ای نرسید،که حس کنید تنها راه محافظت از خودتون،تنها موندنه.

کنارش اصراری به قوی بودن نداشتم؛
شاید بتوان گفت:
"این بالاترین مرحله دل‌ دادگی در
دنیای من بود."