من عاشق سوال‌های کوچیکم، سوال‌های بی اهمیت، صبحونه چی خوردی؟ صبح کی پاشدی؟ داری چیکار میکنی؟ اصلا یک مرحله‌ دیگه از دوست داشتنه.

اون مرحله که دیگه نه عصبانی میشی نه دعوا میکنی، فقط بدون هیچ توضیح و بحثی طرف رو از زندگیت بیرون میکنی و وانمود میکنی که هیچوقت وجود نداشته اوج بیحسیه.

امیدوارم به مرحله ای نرسید،که حس کنید تنها راه محافظت از خودتون،تنها موندنه.

کنارش اصراری به قوی بودن نداشتم؛
شاید بتوان گفت:
"این بالاترین مرحله دل‌ دادگی در
دنیای من بود."

اگر یاد گرفتی به جای پرسیدن "چرا این اتفاق برام افتاد؟"
بپرسی: "چی ازش یاد گرفتم؟" تو دیگه توی نقش قربانی نموندی! وارد مرحله‌ی خودشناسی شدی.

"𝑾𝒉𝒂𝒕 𝒍𝒆𝒗𝒆𝒍 𝒐𝒇 𝒂𝒅𝒖𝒍𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒉𝒂𝒗𝒆 𝒚𝒐𝒖 𝒓𝒆𝒂𝒄𝒉𝒆𝒅?" 𝑪𝒂𝒏'𝒕 𝒃𝒆 𝒔𝒂𝒅 𝒕𝒐𝒅𝒂𝒚 𝑰 𝒉𝒂𝒗𝒆 𝒂 𝒍𝒐𝒕 𝒐𝒇 𝒘𝒐𝒓𝒌

به چه مرحله‌ای از بزرگسالی رسیدی ؟
امروز نمی‌تونم ناراحت باشم ، یه عالمه کار روی سرم ریخته .

یه آشپز حرفه‌ای می‌گفت:

Cooking is not one big thing. It's lots of little things done very well.
از سمت مشتریِ رستوران شاید یک بشقاب غذای خفن یک تیکه باشه، اما برای آشپز همون غذا یک عالمه مرحله کوچک، ظریف و منظمه.

اهداف زندگی هم همینن. بستگی داره مشتری‌شون باشیم یا آشپز.



. .

گاهی اونچه می‌گیم باعث می‌شه رابطه وارد مرحله‌ای بالغ‌تر، واقعی‌تر و انسانی‌تر بشه.
رابطه‌هایی که جرأت شنیدن و گفتن دارن، عمر بیشتری دارن.


. .

به مرحله ای رسیدم که دیگه
نه پول زیاد خوشحالم می‌کنه
نه پارتنر خوب و وفادار...

الان فقط و فقط شادی و آرامش خانوادم باعث خوشحالیم میشه...

اسم این مرحله چیه ؟!
🩷.🫂

کم کم به مرحله‌ای تو زندگیت میرسی که برای نبودن‌ها بی‌قراری نمیکنی، دیر جواب دادن ناراحتت نمیکنه، حساسیت‌هات کمتر میشن و آدم‌ها رو تو جایگاهی از زندگیت قرار میدی که لیاقتش رو دارن.