مرسی از سایه‌ تنهایی که بالاخره رفت، الان خودش رو سرمه.

تو همیشه به وقتش بهترین رفیقم بودی
به وقتش بهترین همراهم بودی
به وقتش کنارم بودی
به وقتش نور زندگیم بودی
تو بهترین کسی بودی که یه آدم
میتونه تو زندگیش داشته باشه
چون با وجود تو نیاز به بودن هیچ آدمی نیست مرسی که با بودنت همیشه حال دلمو خوب میکنی.️

وقتی پسرهای باشخصیت رو میبینم که بلدن چطوری رفتار کنن و احترام گذاشتن رو بلدن دوست دارم برم مامانشون رو ماچ کنم بگم مرسی که همچنین پسر باشخصیتی تربیت کردین و جامعه رو قشنگ‌تر کردین.

به بعضیا هم دلت می‌خواد بگی:«مرسی که نیستی؛ از وقتی نیستی خیلی‌چیزا بهتره.»

نمیدونم چیشد که یهو وارد زندگیم شدی،
ولی خب؛ فهمیدم میشه حتی تو یه مدت خیلی کم با یه شخص،
خاطرات و حس هایی رو تجربه کنم که قبلا با هیچکسی نداشتم.
مرسی که با اومدنت به زندگیم،
دنیای سیاه منو رنگی کردی..

مرسی که پای غرغرهام نشستی با وجود این‌که خودت کلی مشکل داشتی :).

♡

من همیشه از ۳۰ سالگی واهمه داشتم
ولی الان که ۳۳ سالمه میگم
خیلی سالهای باحالیه
حوصله هیچ کار اضافه ای نداری
شروع جدید؟ نه مرسی فقط همینا که دارم رو تکمیل می کنم
تمرکز رو اهداف ۱۰/۱۰
زندگی آروم و آفتابی
حسرتم اینه که کاش از ۲۰ سالگی ۳۰ سالم بود
نمی فهمی چی میگم تا ۳۰ نشه

مرسی که خودت رو از چشم‌هام انداختی اگه به من بود حالا حالاها میزاشتمت رو چشم‌هام و میبخشیدمت.

وقتی می‌خواید به من زنگ بزنید؛
واقعا بشینید با خودتون بررسی کنید که آیا حرفتون ضرورت داره؟ چقدر ضرورت داره؟ مطمئنید که نمی‌تونید توی پیام بیانش کنید؟
اگه جواب همه‌ی اینا بله بود، بازم زنگ نزنید مرسی.

مرسی عزیزم؛ به لطفت همون یه کم اعتمادی هم که به آدما داشتم، دیگه ندارم


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»