هرچقدر دنبال اذیت نشدن در زندگی باشی و دنبال درد نکشیدن باشی، بیشتر به سلامت روانت آسیب میزنی! چون توقع داشتن از زندگی بدون درد، ما رو تو چاهی میندازه که اسمش مقاومت در برابر واقعیته!
و همین مقاومت، رنج رو چندبرابر میکنه و بهت بیشتر از قبل آسیب میزنه.

زندگی یهو زورش بهت میرسه، سر نوک مدادی که میشکنه، سر ماشینی که روشن نمیشه، سر اون یه قطره قهوه که میریزه رو لباس روشنت، سر یه حرفی که یکی بهت میزنه، یهو زورش میرسه و هر چی که در برابرش مقاومت میکردی دیگه وحشتناک سخته.

هفته‌ی پیش این موقع‌ها داشتیم یاد میگرفتیم اگر خواستن توی اسنپ بکشنمون چجوری مقاومت کنیم،
این هفته‌ هم داریم فرق صدای ضدهوایی و موشک رو یاد میگیریم. نمیخوام هفته‌ ی بعد رو ببینم…

درد، وقتی پذیرفته شود و با جان‌مان یکی شود، آرام می‌گیرد.
مقاومت در برابر هر دردی، آن را شدیدتر می‌کند.

فاصله‌ات را با من رعایت کن!
من بی‌جنبه‌تر از آنم
که بتوانم در برابر وفور عطرِ تو مقاومت کنم
و تو را تا آخرین جرعه سر نکشم...

#نزارقبانی

"You deserve a love that can conquer all, even the hardest temptations and the most unbearable discouragement. A love that can withstand the strongest and raging storms, you deserve the type of love that will keep you safe."

"شما لایق عشقی هستید که بتواند بر همه چیز، حتی سخت‌ترین وسوسه‌ها و غیرقابل تحمل‌ترین دلسردی‌ها غلبه کند.
عشقی که بتواند در برابر شدیدترین و طوفان‌های خشمگین مقاومت کند، شما سزاوار عشقی هستید که شما را ایمن نگه دارد."

عصبانیت من خیلی کوتاه و سطحیه، ولی دلشکسته شدنم طولانیه، عمیق و مقاوم؛ اگه از یکی عصبانی بشم خیلی بهتر از اینه که ازش دلخور بشم.

قوی باش خوب من!
از این دوره‌ی کلافگی و بحران هم به سلامت عبور خواهیم کرد،
روح خسته‌ات را بعد از این فشارهای پیاپی در آغوش بگیر و آرامَش کن.
بگو چیز مهمی نیست، تو سخت‌تر از این را هم پشت سر گذاشتی و مقاومت کردی، محکم بمان روح بلندپرواز من! قرار نیست همیشه میزبان درد باشی، روزها و اتفاقات خوب هم می‌رسند.
این طاعون را هم پشت سر خواهیم گذاشت، تاریکی‌ها کنار خواهند رفت، خورشید خواهد تابید و "باسیلِ" این تباهی و درد، در آغوش آفتاب داغِ امید، خواهد سوخت.
مراقب روحت باش و قوی بمان،
"امید" تنها روزنه‌ی گریز از این تاریکی‌ست...
قوی بمان...

در واقع به نظرم pms اینجوری نیست که آدم الکی ناراحت باشه یا بی خود و بی جهت اشکش دربیاد
هیچ چیزی الکی و بیخودی نیست فقط در برابر مشکلاتی که مواقع دیگه مقابلشون مقاومت کردی و به روی خودت نیاوردی ضعیف میشی و اون ماسک لبخند و خوشحالی بیخودت میفته و دیگه خودت و بقیه رو گول نمیزنی.

از این دوره ها ما مردا هم داریم :)

گفت حواست به آدمای اطرافت که مثل کاکتوس زندگی میکنن باشه؛ گفتم مثل کاکتوس؟ منظورت چیه؟
گفت آدمایی که مثل کاکتوس هستن، نیازی نمیبینی دائم حواست بهشون باشه ، نیازی نمیبینی هرروز خاکشونو چک کنی تا مبادا خشک نشده باشه ، ترس پلاسیده شدنشون رو نداری و به خیالت خیلی مقاومن و هیچیشون نمیشه! اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به بقیه‌ی گُلای رنگارنگت هستی ، یهو چشمت به کاکتوس میفته که زرد و پلاسیده شده و ریشه‌هاش خاکستر! و تو تازه متوجه میشی که کاکتوسام میمیرن ، ولی  تدریجی!