تو زندگیتون قدر آدم‌هایی که رندوم بهتون زنگ میزنن یا تکست میدن حالتون رو بپرسن در حالیکه نه کارشون افتاده و نه منفعتی ازتون میبرن رو بدونید.

قبل از این‌که از خوب‌بودن بیش از حدتون نسبت به دیگران گلایه کنید اول از خودتون بپرسید که آیا این خوب‌بودن به‌هیچ منتی زاییده‌ی ذات پاک‌تون بوده و یا ناخواسته دنبال منفعت خاصی بودید.

چقدر دلم می‌خواد بهش بگم از اینکه مجبورم توی جلسات تراپی درمورد تو حرف بزنم ناراحتم. از اینکه خیلی دست و پا زدم تا صادقانه بهت نزدیک باشم، بدون اینکه دلم بخواد ذره‌ای بهم منفعتی برسونی و چقدر از اینکه دیدم با آدم‌های دیگه خوب بودی، دوست بودی و با من نه، ضربه خوردم.

اگه فقط جایی پیدات می‌شه که منفعتت هست اسم معرفت رو دنبال خودت نکش.

‌
«عیار آدم‌ها تو لحظات سخت
و دو راهیِ منفعت مشخص میشه.»

معرفت آدم‌هارو وقت‌هایی که بی‌نیاز هستن بسنج. اونی که توی اوج بی‌نیازی همچنان معرفت به‌خرج می‌ده و دنبال منفعت نیست، دنیا میارزه.

اگه میخوای آدمای دورت روبشناسی؛ بذارشون تو دوراهیه معرفت و منفعت؛ بعد یه مدت ذات واقعی همه مشخص میشه؛
کی بخاطرخودت باهاته؟ وکی باید بصرفی تا باهات باشه...

متاسفانه یا خوشبختانه
از وقتی فرق بین آدمای با معرفت و منفعت طلب رو فهمیدم تنها شدم :)

ادعا
میکنن
نگرانمونن
اونایی
که
نگران
منفعت
خودشونن..!

خدایا

مدعیان رفاقت ، هر کدام تا نقطه ای همراهند
عده ای تا مرز منفعت
عده ای تا مرز مال
عده ای تا مرز جان

تنها تویی که همواره می مانی ... !

      "خدایا رهایم نـکن"