𝙉𝙤, 𝙞𝙩 𝙬𝙖𝙨 𝙚𝙭𝙥𝙚𝙣𝙨𝙞𝙫𝙚, 𝙣𝙤, 𝙞𝙩 𝙬𝙖𝙨 𝙠𝙞𝙣𝙙 , 𝙞𝙩 𝙬𝙖𝙨 𝙝𝙤𝙢𝙚𝙡𝙚𝙨𝙨, 𝙞𝙩 𝙬𝙖𝙨 𝙖𝙡𝙡 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧𝙨 .

نه بار گران بود نه مهربان بــود ، بی‌صاحــب بود همش با دیگران بود .

کاش می فهمیدی
آدم از یک جا به بعد کنار می کشد
اهلی خودش می شود
مگر یک آدم چقدر می تواند مهربان باشد
و تو هی سیلی بزنی به احساسش...

من آدمِ بدی نیستم...
همین که سرم به کار خودم گرم است و کاری به جهان هیچ‌کس ندارم،
همین که آنقدر مشغولیت فکری دارم که ذهن و افکارم برای حواشی و مسائل پوچ و دشمنی‌ها کفاف نمی‌دهد،
همین که لبخند و مهربانی را از آدم‌ها دریغ نمی‌کنم.
همین که تلاش می‌کنم به قدر دامنه‌ی تاثیر خودم، سازنده و کارآمد و مفید باشم.
همین که در عمق بی‌رحمی روزگار، هنوز هم کودکانه می‌خندم و کودکانه می‌بخشم و کودکانه ذوق می‌کنم؛
نه که خوب باشم اما،
من آدم‌ بدی نیستم...

تو بازخواهی گشت،
مهربان‌تر از همیشه،
در شبی از تاریخ که این عشق دیگر نبض نخواهد داشت.

. .

شاید آنقدر خوب نباشم که انتظار داشته باشی...
شاید آنقدر مهربان نباشم که میخواهی...
شاید آنقدرها هم که فکر میکنی بی احساس نباشم!
شاید مانند دیگران زبانم چرب و نرم نباشد اما قلب وعملم با هم می‌تپند...
ریا نمیکند قلبم...
شاید شبیه دیگران نباشم اما میدانم که متفاوت بودنم بسیار هم خوب است...
شاید متفاوت باشم اما وفادارم....
وفادارم....

دیگران را نمی دانم!
در نظر من اما؛ هیچ چیز به اندازه‌ی مهربانی
به آدمیزاد زیبایی نمی‌بخشد...

گاهی هم به خودت سر بزن!
حال چشم‌هایت را بپرس و دستی به سر و روی احساست بکش؛ رو‌به‌روی آینه بایست و تمام تنهایی‌ات را محکم در آغوش بگیر و با صدای بلند به خودت بگو که "تو" تنها دارایی من هستی؛
بگو که با همه‌ی کاستی‌های جسمی و روحی، تو را بی‌بهانه و عاشقانه دوست دارم!
برای خودت وقت بگذار، با مهربانی دستت را بگیر و به هوای آزاد ببر.
نگذار احساس تنهایی کنی، نگذار ابرهای سیاه چشم‌هایت را از پا دربیاورد.
مطمئن باش هرگز کسی دلسوزتر از تو نسبت به تو پیدا نخواهد شد!

مینا آقازاده

سرخپوست پیری
برای کودکش از حقایق زندگی چنین گفت :
در وجود هر انسان،
همیشه مبارزه ای وجود دارد
مانند مبارزه‌ی دو گرگ!

که یکی از گرگها سمبل بدیها
مثل، حسد، غرور، شهوت، تکبر، و خود خواهی
و دیگری
سمبل مهربانی، عشق، امید و حقیقت است.

کودک پرسید :
پدر کدام گرگ پیروز می شود؟

پدر لبخندی زد و گفت ،
گرگی که تو به آن غذا می دهی...



. .

هیچ درختی به خاطر
پناه دادن به پرنده ها،
بی بار و برگ نشده است

تکیه گاه باشیم، مهربانی سخت نیست!

آدم هایی در زندگی ما هستند که آرامند
باید مراقب این آدم ها بود
آنهایی که زیاد اهل حرف زدن نیستند و فقط گوش میکنند
دیرتر غمگین میشوند و سخت عصبانی
آنها کم عاشق میشوند ، طولانی دوستتان دارند
مهربانی بلدند ، حواسشان به شما هست ...
و همان آدم هایی که زود رنجند و اگر دلشان بشکند دیگر نیستند
نه اینکه کم باشند ، دیگر نیستند !


فــربد_فروتــن