من رو ناراحت نکن چون یکی من رو ناراحت کنه میام به تو میگم، تو من رو ناراحت کنی من برم به کی بگم.

من همیشه با همه چی کنار میام، تقریبا با همه چیز و همه کس و همیشه اون کسی هستم که درک میکنه در حالی که خودش از درون داره تیکه تیکه میشه.

تا حالا کسی اندازه ۵ دقیقه میام میبینمت میرم، دوستت داشته؟

انگار من و از همه جدا کردی، بردی یه جای دور و بعدش گفتی من دیگه نمیام، خودت تنهایی برو.

‏دلم تکس "نخوابیا الان میام باهم حرف بزنیم" میخواد.(((=

دیگه هیچوقت از استانداردهام کوتاه نمیام، قیافه مهمه، اخلاق مهمه، شعور و شخصیت مهمه، تحصیلات مهمه، خانواده مهمه، درآمد مهمه، شغل مهمه.

از یه نقطه‌ای به بعد تصمیم گرفتم اونی نباشم که همه کس و همه چیز رو درک میکنه و کنار میاد، الان فقط درک میکنم ولی کنار نمیام چون وظیفه من نیست که با همه چیز کنار بیام.

Some days it's just like I look alive but dead inside.

یه روزایی فقط به ظاهر شبیه زنده‌هام ولی از درون یه مرده‌ به حساب میام ...

‌
نمی‌دونم درک می‌کنی چی می‌گم یا نه،
اما حالم اینجوریه که یهو به خودم میام می‌بینم باز دارم برای چیزی که قبلا چند بار کامل پذیرفتم و کنار اومدم باهاش، غصه می‌خورم ..

صدای بی گزند

من دارم خیلی باهات راه میام که از چشمم نیوفتی، اما متاسفانه تو داری میدوئی…