من دقیقا همون آدمیم که میتونم یکاری کنم که یک ساعت تموم بدون وقفه بخندی که فکِت درد بگیره..
میتونمم‌ یه جوری باهات رفتار کنم که اولین جملت راجبم این باشه که:
«چقدر مغرورو سرده..»
میبینی؟! همه چیز بستگی به خودت و جایگاهت داره!




. .

اتفاقا باید باهات رو در بایستی داشته باشن، باید حد خودشونو بدونن.
اجازه نده هر کسی باهات شوخی کنه.
یه روز میفهمی هربار که بی‎احترامی میبینی، تهش وصله به همون روزایی که اجازه دادی "همه" باهات راحت باشن...

#یادت_بمونه.....

وقتی به کسی خیلی بیش از حد فکر میکنی تا جایی که فقط زیبایی هاشو میبینی دقیقا همونجا باختی

یه جایی از زندگیت یهو به خودت میای میبینی هیچکس تو‌ زندگیت وجود نداره که خود واقعیِ تو رو دیده باشه یا حتی بشناسه؛
حتی یه نفر، واقعا هیچکس.
همونجاست که میفهمی مجبوری به خودت تکیه کنی



. .

‏بعضی‌وقتا خودت رو از دست میدی که
ینفرو بدست بیاری ولی به خودت که میای
میبینی هم اونو از دست دادی هم خودت رو

سخت‌ترین جای زندگی اونجاست که از تنهایی راضی بشی به آدم یا رابطه‌ای که مناسبت نیست.
نمیدونی درد تنهایی رو باید تحمل کنی یا درد آسیبی که توی رابطه میبینی؟!
گاهی با خودت میگی من که آسیب میبینم حداقل بذار تنها نباشم. امّا این بدترین فکریه که می‌تونی داشته باشی. آره تنهایی سخته ولی حداقل تورو از خودت متنفر و دور نمیکنه.
آسیب یک رابطه ناسالم صدبرابر از درد تنهاییه. پس نذار حس خوبی که به خودت داری به‌خاطر ترس از تنهایی از بین بره.

#پریسا_زمانیان

‏کلی معیار تو ذهنت آماده میکنی ولی آخر میبینی یکی دلت رو میبره که هیچ کدوم از اون معیارها رو نداره.

وقتی میبینی یه نفر داره سختیای رابطه لانگ دیستنس رو تحمل میکنه ببین دیگه طرف مقابلش چه قدر خوبه!

گفت حواست به آدمهایی که کاکتوس‌وار زندگی میکنن باشه
گفتم کاکتوس‌وار؟
منظورت چیه؟!
«آدمهایی که مثل کاکتوس، نیازی نیست دائم حواست بهشون باشه
نیازی نیست هرروز خاکِشون رو چِک کنی تا مبادا خشک شده باشه
ترس پلاسیده شدنشون رو نداری
به خیالت خیلی مقاومن...
اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغولِ رسیدن به بقیه گل های رنگارنگت هستی
چشمت به کاکتوست میوفته میبینی زردو پلاسیده شده
و ریشه هاش خاکِستر...
و تو تازه همون روز میفهمی
کاکتوس ها هم میمیرن
اما تدریجی...
و بی خبر...»
#شادی_کاف

دلم از اون لاس ها میخواد که یهو به خودت میای میبینی ۵ صبحه .....