بعضی شب‌ها انقدر فشار روم زیاده میترسم بخوابم چون فکر میکنم ممکنه تو خواب قلبم وایسه.

از تموم شدن میترسم، از تموم شدن رابطه‌ام با آدم‌های مورد علاقه‌ام، از تموم شدن باریدن بارون، سریال مورد علاقه‌ام، چاییم، سیگارم، از تموم شدن زندگیم.

میگفت" دلبر بارون که میباره به یادم باش"
میخندیدم میگفتم
"مگه قراره از یادم بری؟! "
میگفت" میترسم روزی برسه که فراموش بشم، من عاشقِ بارونم چون تو هستی"
بهش گفتم" ولی من عاشقِ توام چه بارون بیاد چه نیاد؛ فراموش نمیشی"
نمیدونم الان یاد من هست یا نه؟!
نمیدونم هنوزم عاشقِ بارونه یا نه؟!
اصلا نمیدونم دلبری داره یا نه؟!
اما میدونم که من سرِ حرفم موندم...
هنوزم بارون بباره به یادشم!

نوشته بود، گاهی قوی ترین آدم اونیه که با صدای لرزون میگه: میترسم اما به زندگیم ادامه میدم.

‏من از دوطرفه نبودن روابط میترسم، از اینکه انقدری که من اهمیت میدم اون اهمیت نده، انقدری که من نگران میشم اون نشه، انقدری که من دوستش دارم اون دوستم نداشته باشه.

عوض شدم،
دیگه میترسم از خودم
بغل گوشم نخند بلند،
همه میتونن سگم کنن!

از اعتماد مجدد به یه غریبه، خاطره سازی مفصل باهاش، دلدادگی کامل بهش و گذاشتن صدم براش، میترسم، میترسم، میترسم، میترسم.

دل‌شکستگی هم اونجا که #محمود_درویش مینویسه:

میخواستم به تو بگویم که به جز تو
از همه نا امید گشته‌ام و میترسم از همه
اما پیش از آن که به تو بگویم
تو نیز نا امیدم کرده‌ای .. .

♡

اگه خواستی بری طوری زخم بزن که دیگه نتونم سمتت بیام، من از دلخوش بودن میترسم، من از نصف و نیمه حضور داشتن میترسم، نمیخوام هیچ امیدی واهی‌ای باقی بمونه.

زندگی بهم یاد داد، ۹۰ درصد چیزایی که میترسم در آینده اتفاق بیفتن، هرگز اتفاق نمیفتن.