امیدوارم اونجایی که زورت به زندگی نمیرسه ، کسی توی اون راه سختت همراهت باشه .️

جات خالیه ولی دیگه بهت نمیرسه بخوای پرش کنی.

واقعیت اینه که تو هیچوقت نمیتونی کسی رو عوض کنی، نمیتونی مجبورش کنی طوری که تو میخوای رفتار کنی، باور کن باید قلبش متعهد باشه، روحش باید وصله به روحت باشه، خودش باید بخواد که هیچکسی جز تو رو نبینه، تلاش برای تغییر آدم‌ها هیچوقت به نتیجه نمیرسه، فقط تو رو خسته‌تر میکنه، همین.

جایزه‌ی اسکار بهترین تعریف از غربت هم
میرسه به مولانا که میگه :
غربت آن است ک با جمعی و جاناٰنت نیست…

بالاخره اون لحظه‌ای که زمان برای تو می‌ایسته فرا میرسه و تمام ارزش‌های تو یکباره بهت یادآوری میشه.

‏هر آدمی به یه "باهم درستش میکنیم" برای روزایی که زورش به زندگی نمیرسه نیاز داره.
و تو برام همون آدمی.️.



. .

زندگی یهو زورش بهت میرسه، سر نوک مدادی که میشکنه، سر ماشینی که روشن نمیشه، سر اون یه قطره قهوه که میریزه رو لباس روشنت، سر یه حرفی که یکی بهت میزنه، یهو زورش میرسه و هر چی که در برابرش مقاومت میکردی دیگه وحشتناک سخته.

هروقت که خیلی بهت سخت گذشت و نا امید شدی مدام به خودت بگو:
به مو‌ میرسه ولی پاره نمیشه ؛ چون خدا هست :)


.

یه تفکر اشتباه رایج درباره‌ی ترمیم زخم‌ها و تروماهامون وجود داره که فکر میکنیم روزی میرسه که همه زخم ها در روانمون پاک میشه جوری که انگار نه انگار هیچوقت زخمی وجود داشته یا درد و رنجی در درونمون بوده!
اما حقیقت شفای روانمون این نیست که بتونیم درد رو حذف کنیم!
بلکه واقعی‌ترین نوع بهبود، اینه که یاد بگیری
چطور درد رو در دل جریان زندگیت جا بدی،
بدون اینکه اون درد، تو رو متوقف کنه!

مراقب
خودت
باش،
من
دستم
بهت
نمیرسه
که ازت
مراقبت
کنم:)))