تو سریال good flight چیز جالبی میگفت، میگفت اگه میخوای بدونی که ینفر رو برای زندگیت دوست داری چشم‌هات رو ببند و تصور کن بعد از ظهر خسته از راه میرسی و ماشین رو داری پارک میکنی و میفهمی اون تو خونه منتظرته، اگه این فکر خوشحالت میکنه اون آدم زندگیته.

به اون جایی که میخوای هم میرسی
اما الان اینجایی
و اگر خوب نگاه کنی
تو همین موقعیت هم
تو موفق و قابل افتخاری ..

رفتم امشب ماه رو دیدم, خوشگله, ولی باز به پای تو نمیرسید.

گفت : خسته بنظر میرسی ،

گفتم :

روزگار بیشتر از اون چیزی که انتظارشو میکشیدم به من سخت گرفته ..

همین

صدای بی گزند

.️.

تو از کدام راه میرسی ..؟
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد!
صدای بی گزند

دیدی وقت‌هایی که رابطه‌ات با پارتنرت خوبه کلا حالت و زندگیت خوبه؟ موهات کمتر میریزه، پوستت قشنگ‌تر میشه، اشتهات بهتره، راحت‌تر میخوابی، کارها و زندگیت روی روال میفته، بیشتر به خودت میرسی، رابطه‌ات با خانواده گرم‌تر میشه، خوشروتری، پارتنر به شدت روی زندگی تاثیر داره.

تنها سوالی که هیچ وقت بهش نمیرسی چون قابل اندازه گیری نیست:
آیا اون اندازه ای که من دوسش دارم اونم دوستم داره؟

کم‌کم دارم میفهمم که بزرگ شدن چه اشکال‌هایی دارد؛ وقتی به آرزوهایی که در کودکی داشتی میرسی، میبینی آن‌قدرها هم که فکر میکردی جالب نبوده‌اند.

میدونی اوج خفگی کجاست؟ همون جایی که کلی حرف داری و به شدت ناراحتی و خیلی چیزها رو اعصابت میرن ولی سکوت میکنی و به اخرین درجه ناراحتی میرسی و ترجیح میدی که هیچی نگی فقط یه گوشه بشینی و ببینی چی میشه.

کم کم به مرحله‌ای تو زندگیت میرسی که برای نبودن‌ها بی‌قراری نمیکنی، دیر جواب دادن ناراحتت نمیکنه، حساسیت‌هات کمتر میشن و آدم‌ها رو تو جایگاهی از زندگیت قرار میدی که لیاقتش رو دارن.