گفته بودی میروم تا با غمم سازش کنم!
با غمت دیدم تورا بی معرفت در کوچه ای...

اونجا که راحم تبریزی میگه:
"گفتمش روزی
خیالش از دلم بیرون کنم،
دل بگفت او با من است من با خیالش میروم..!"
دقیقا همونجا...

تو مرا آزردی...
که خودم کوچ کنم از شهرت،
تو خیالت راحت!
میروم از قلبت،
میشوم دورترین خاطره در شب‌هایت
تو به من میخندی!
و به خود میگویی: باز می‌آید و میسوزد از این عشق ولی...
برنمی‌گردم، نه!
میروم آنجا که دلی بهر دلی تب دارد...
عشق زیباست و حرمت دارد...

- سهراب سپهری.

هر شب در خواب راه میروم
تا به آغوش تو برسم ...
میبینی
من مسیر دوست داشتنت را
حتی با چشم های بسته هم
از برم



#حمیدرضا_عبداللهی

. .

هر شب در خواب راه میروم
تا به آغوش #تُ برسم ...
میبینی
من مسیر دوست داشتنت را
حتی با چشم های بسته هم
ازبرم



#حمیدرضا_عبداللهی

✿ کپشن خاص ✿

این را دیگر همه ی مردمانِ حاضر در اقلیمِ اطرافم میدانند که هر چند صباح یکبار ، بقچه ام را می اندازم گَلَم و با بغلی از کاغذ باطله راه می افتم میروم پشتِ هیچستان ! همانجا که سهراب بود …
تا شاید بتوانم دور از معاشرت و همهمه ی آدمها ، کمی از خودم را پیدا کنم ! چرا که من میدانم ، هرکجا ازدحام باشد ، صدایِ نور ، عطر آب ، سایه ی گنجشکها و رقص شمعدانی و دستِ خدا … گم میشوند !

در سکوت و غیبت از میانِ مردم است که تو میتوانی بیشتر آسمان را تماشا کنی و صفحات میان کتابت را ببوسی و یک تسبیح برداری و ذکر بگیری که “ چرا هستم !؟ “ و “ آخرین کار پیش از مرگم چه باید باشد ؟ “

و این بار دست از پا دراز تر برگشته ام !
شاید خیال کنید با طوماری حدیث و پند و نصیحت میخواهم آن ته مانده حوصله تان را بجَوَم و از آنچه فهمیده ام بگویم ! نه !
من دریافتم … به خوبی دریافتم …
نه آنقدر بزرگ هیبتم که جهان بی من بخشکد و مردم در نبودم تلف شوند یا در خاطرشان بمانم !
نه آنقدر ناچیزم که نشود لکه ای ، جوهری نور از حضورم بیوفتد روی زمین و جوانه شود ..

دریافتم آدمی همواره چیزی میانِ خوف و رجا بوده ! چیزی بینِ هیچ چیز و همه چیز بودن ! …
دریافتم که باید ما بقیِ ایامِ پیش رویم را به شنیدن بگذرانم … و بپذیرم من از دانستنی ها ، اندکی میدانم !
آن هم این است که :
“ هیچ چیز نمیدانم “


#میم_سادات_هاشمی

.
میرومـ آنجا کـه دلی
بـه هـر دلی تب دارد
عشق زیباست
و حرمت دارد..

#سهراب_سپهری

♡

با جرعه اے ز بوے تو
از خویش میروم ..

#حسین_منزوی

میدانی وقتی کنارم نیستی حال من تعریفی ندارد ؟
راه میروم به تو فکر میکنم
نفس میکشم تو را به یاد میاورم
حرف میزنم تنها اسم تو را به زبان میاورم
ساعت ها فکر میکنم و تنها تو
در خیالم نقش میبندی
به خواب میروم و رویای تو را میبینم ...
خودم را در آینه مینگرم ؛
تصویر تو را در کنارم فرض میکنم
اشک میریزم ؛ لبخند میزنم و دلیلِ هردو تو هستی تنها تو ...!
نیستی کنارم امّا هر لحظه رو با یاد تو زندگی میکنم .

هر کجا که میروم
باز "دل"

کج میکند راهش را
سوی کوی یار