ما می‌میریم. اما رد پای ما به جا می‌مونه. توی نامه‌ای که نوشتیم، توی موسیقی‌ای که نواختیم، تویِ ریشه‌های گلی که یه روز تو باغچه کاشتیم، تو قلبی که گرمش کردیم. شایدم نه؛ بهتره بگم ما زنده می‌مونیم، توی هر چیزی که یه روز بهش زندگی بخشیدیم.

یا با هم و برای هم بمیریم، یا با هم و برای هم زندگی کنیم. هر کجا از زندگی‌م که خلاصه‌شده در تو باشه رو دوست دارم.

𝐿𝑜𝑣𝑒, 𝑠𝑜𝑚𝑒𝑡ℎ𝑖𝑛𝑔'𝑠 𝑡ℎ𝑎𝑡 𝑤𝑒'𝑑 𝑑𝑖𝑟 𝑓𝑜𝑟, 𝑖𝑡𝑠 𝑜𝑢𝑟 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑒

عشق، چیزی که ما به خاطرش میمیریم، این نفرینیه که شدیم

این کلمه‌ی "باهم" خیلی آرامش‌بخشه. باهم میریم، باهم انجامش میدیم، باهم از پسش برمیایم. همه‌چیز " باهم " خیلی قشنگ‌تره.

این کلمه‌ی "باهم" خیلی آرامش‌بخشه. باهم میریم، باهم انجامش میدیم، باهم از پسش برمیایم. همه‌چیز " باهم " خیلی قشنگ‌تره.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

«بعضی وقتا زندگی از اون چیزی که ما فکرشو می‌کنیم ساده‌تره. ما به دنیا میایم، ما می‌میریم، و در این بین اگر شانس بیاریم: می‌خندیم.»

پنیک نکن خوشگلم، تازه اول هفته‌اس. الان میریم خونه و به همه کارهامون میرسیم. (نمی‌رسیم و گریه میکنیم)

بی‌محابا بر طبل جنگ می‌کوبند و اگر جنگ شد آنان خانه‌های امن دارند، این ماییم که هدف گرفته‌ می‌شویم و می‌‌میریم.
سربازها دیر می‌فهمند که شطرنج فقط یک بازی‌ست.
این را زمانی متوجه می‌شوند که نیمه جان، بیرونِ رینگ افتاده‌اند و از دور به ماجرای تکراری و از پیش تعیین شده‌ی بازی نگاه می‌کنند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

همونطور که ما به اجبار به دنیا میایم به اجبار هم میمیریم. نکنه همونقدر که اینجا دنبال دلیل برای زنده بودن میگردیم اون موقع هم دنبال دلیل برای مرده بودن باشیم؟

همه چی خوب بود ها ولی عصر دلم یکهو گرفت. هر چی هم زمان گذشت، حالم بدتر شد. طوری که الان در مرز فروپاشی هستم. این زندگی حق ما نبود، نه رفاهی، نه رفیقی، نه تفریحی و بدتر از همه نه کوچکترین امیدی به آینده. ما تو این کشور زندگی نمی‌کنیم، داریم به تدریج میمیریم.