‏آدم یهو یادش میوفته برای دوست داشته شدن چه کارهایی کرده حالش بهم میخوره.

رشد درد داره؛ ولی می‌ارزه. خوش رنگ و لعابت میکنه، تراشت میده، جلات میده، برق میوفته به ریخت و قیافت. درد داره‌ها، تا دلت بخواد، صدای شکستن استخوناتو می‌شنوی، ولی می ارزه!

خوبما ولی یهو وسط روز یادم میوفته دیگه ندارمت و غم میاد سراغم.

طوری که هر اتفاق بدی برام میوفته مغزم خودکار خواب رو انتخاب میکنه چون راه دفاعی دیگه‌ای در برابر مشکلات ندارم.

‏نمیدونم چطوری بگم ولی یه آدم با بالاترین ارزشش برام، با کوچیک‌ترین حرکتش در ثانیه‌ای از چشمم میوفته.

فکر می‌کنی خیلی پخته‌ای تا یه اتفاقی میوفته می‌فهمی روزانه سه وعده چوب سادگی خوردی.

از دست دادن اینجوریه که در بهترین
لحظه‌هایی که ممکنه داشته باشی
یهو یادت میوفته "اگه اون بود همه‌چی
قشنگ تر بود."

همیشه انتظار تموم شدن رابطتون با هرکسی در بهترین حالت ممکن داشته باشید تا راحت تر بتونید افتری بعدشو هندل کنید و باور کنید چیزی یهویی اتفاق نمیوفته

با هر بمبی که میزنن هی یادم میوفته چقدر چیزها برای از دست دادن دارم.

من اگه میتونستم فقط یه‌جمله توییت کنم، می‌گفتم «مواظب دل آدما باشید».
وقتی دلی رو میشکنید، برای اون آدم، از همون‌لحظه و ثانیه، دیگه برای همیشه یه‌چیزی کمه,یه‌حفره‌ی عمیق تو دلش درست میشه
و همه‌ی قشنگیای دنیا، قبل از رسیدن به قلبش، میوفته اون‌تو…
عمیق‌ترین خوشی‌ها براش بی‌رنگه.