بعضی‌هامون خیلی بی‌رحمانه داریم یه دردهایی رو تحمل میکنیم، دردهایی که خیلی بزرگ‌تر از قد و قواره ماست، هیچوقت حق انتخابی براشون نداشتیم، زورشون خیلی بیشتر از لبخندهامونه، دردهایی که هر بار از خودت میپرسی چرا من؟ و هر بار جوابی که هیچوقت پیداش نکردی و غمگین‌ترت میکنه.

توو یه نقطه‌ای از زندگی، آدم‌هایی سر راهت قرار میگیرن که نشونت میدن عشق دقیقا باید چه شکلی باشه و طوری که تا به حال ندیدی؛ هر لحظه با تو رو عزیز میشمرن— و یه جورایی اونجاست که تازه از خودت میپرسی؛ چرا قبلش این همه وقت و علاقه‌م رو پای آب دادن به چند تا گیاه‌پلاستیکی هدر دادم؟

از من میپرسی بگرد دنبال کسی که مسئولیت پذیره و مسئولیت قبول میکنه، مسئولیت دوست دارمی که میگه، مسئولیت قولی که میده، مسئولیت حرفی که میزنه، مسئولیت حال کسی که کنارشه، مسئولیت اشک‌هایی که میریزه، مسئولیت دستی که میگیره.

‏از یه‌ جایی به بعد نمیتونی وضعیتت رو درک کنی؛
از خودت میپرسی میتونی ادامه بدی؟ جواب میدی نه و باز ادامه میدی🫠

خیلی میپرسید ازم که تو که توییتر حساب نداری از کجا همه توییت های وایرال شده رو میبینی ؟ از اینجا :

قبل از تو؟!
نه.
چیزی خاطرم نیست
میپرسی چرا؟!
تو ابتدای منی
من از "حضور تو"
آغاز شدم...🩶




سلام سلام روز و لحظه هاتون مفرح

اگه میدونستم خوشحال میشی احوالتو میپرسیدم، ولی میدونم نمیشی پس نمیپرسم.

زندگی با یه درونگرا اینجوریه که هر روز میاد خونه و تو ازش میپرسی از چیزی ناراحتی و اون میگه نه :)))))))

محبوب من .
‏از حالِ من اگر میپرسی
‏قیاماً
و قُعوداً
و سجوداً
و رُکوعاً
در تفکرِ تو
به سر میبرم.️

ﻭﻗﺘﯽ که زیاد ﺩﻭﺳﺶ ﺩﺍﺭﯼ
ﺣﺴﻮﺩ میشی ؛ ﺣﺴﺎﺱ میشی
ﭼﺸﻢ ﺩﯾﺪﻥ ﻧﮕﺎﻫﺎﯼ ﺑﻘﯿﻪ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﻧﺪﺍﺭﯼ
چشم نداری ببینی ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ
ﺣﺮﻑ میزنه ؛ ﻫﻤﺶ ﺍﺯﺵ ﺩﻟﮕﯿﺮ و ﻧﺎﺭﺍحتی
مدام ﻧﮕﺮﺍن و ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﺸﯽ و سوال جوابش میکنی
اینا همش ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺯﯾﺎﺩﻩ
اﻣﺎ ﺍﻭﻥ ﻓﮑﺮ میکنه ﺩﯾﻮﻭﻧﻪ ﺷﺪی ﻮ ﺍﻟﮑﯽ
ﺑﻬﺶ ﮔﯿﺮ میدی و زیادی ازش سوال میپرسی
فکر میکنه بهش شک داری . . .
اما تو فقط دوسش داری 🤍.