متاسفم که این رو میگم ولی راه دیگه‌ای نیست، تنها راه مقابله با یک خودشیفته فقط و فقط قطع ارتباط باهاشه، به غیر از این هر کار دیگه‌ای انجام بدی فقط وقت، سلامت روان و جسمت رو تقدیمش کردی.

نمیدونم درک میکنی چی میگم یا نه؟ ولی مودم اینطوریه که یهو به خودم میام میبینم باز دارم برای چیزی که قبلا چند بار کامل پذیرفتم و کنار اومدم باهاش، غصه میخورم.

انقدر چشم‌های خوشگلی دارم با خودم میگم اون میتونه همه چی رو فراموش کنه در موردم ولی چشم‌هام رو چی؟

وقتی داری واسش توضیح میدی از چی ناراحتی و کجا اذیتت کرده بهو به خودت میای و میگی، به کی میگم؟ وقتی صد بار گفتم و نفهمیده.

نمیدونی بابت داشتنت چقدر خوشحالم نه؟! تو قشنگ ترین تافته جدا بافته ی دنیایی واسم. هدیه ی طبیعت به پاس تمام رنجهایی که کشیده یا مثلا نوبرونه‌ی درخت ارزو از سمت پری، یا شایدم دعای غریبه ای که خودم نشنیدمش‌. در هر صورت تو جادویی ترین بخش منی؛ میگم بخش من چون برای یه شخص جدا بودن زیادی بهم نزدیکی!! هیچوقت به همیشگی بودنم شک نکن، چون گره های قلب من فقط به دست خودت باز میشن بمون، بمون بمون؛ اندازه ی تموم ادم ها بمون. با عشق برای رویایی ترین چشم های دنیا!

درسته من هی تحمل میکنم هی صبر میکنم
هی خودم میزنم به اون راه ؛
هی از خودم مایه میزارم ؛
هی میگم ولش کن درست میشه ؛
ولی دیگ شما هم نباید سو استفاده کنید یا قلب‌ و ذهن و فکر آدم مسخره خودتون کنید
همیشه هم قرار نیست من آروم و صبور و مهربان باشم
یه جایی هم کم میارم دیگ حوصله حرف زدن باهاتون هم ندارم چون ناامید و خستم کردید.

من رو ناراحت نکن چون یکی من رو ناراحت کنه میام به تو میگم، تو من رو ناراحت کنی من برم به کی بگم.

نباید از اینکه تنهایی ناراحت باشی وقتی این تنهایی انتخاب خودته!
تو اطرافت رو خوب دیدی،همه رو سنجیدی،خودت به این نتیجه رسیدی این آدما با بودنشون نمیتون خلأ های درونت رو پر کنن! این تو بودی که فهمیدی با بودنشون بیشتر احساس میکنی تنهایی!
این نوع تنها شدن ناراحتی نداره...
من با اطمینان کامل بهت میگم تو خیلی قوی هستی خیلی...خیلی...به اندازه تنهایی هات!.

من خیلی آدم « بهت نمیگم خودت باید شعور انجامشو داشته باشی، اگه بگم دیگه ارزشی برام نداره » ای هستم.

من واقعا غمگینم، کار میکنم، ورزش میکنم، معاشرت میکنم، آرایشگاه میرم، به خودم میرسم، ولی جونم غمگینه، جونتون غمگین بوده؟ میفهمید چی میگم؟