ذوقت رو کور میکنه، بهت توجه نمیکنه، با گفتن تو زیادی حساسی در برابر ناراحتی‌هات واکنش نشون میده، خبری ازت نمیگیره، خبری ازش میگیری با تاخیر سرد و کوتاه جواب میده، دائما این فکر رو تو سرت میچرخونه که چیزی از بقیه کم داری، دیگه
چجوری ثابت کنه دوست نداره؟ رها کن بره عزیزم.

"Stop running to those who ignore you and start running to those who adore you.

"از دویدن به سوی کسانی که تو رو نادیده میگیرن دست بردار و به سوی کسانی که تو رو می پرستن شروع به دویدن کن.

چیزایی که با بزرگ شدن فهمیدم

•بعضی از دوستا فقط برای یه فصل از زندگیت میان اگه رفتن ، بدون تقصیر تو نیست،فصلشون تموم شده بوده
•سکوت بعضی وقتا قوی ترین جوابه لازم نیست همه چیو توضیح بدی
•هیچ کس نمی فهمه تو دقیقا چی کشیدی حتی اگه براش تعریف کنی!
•بعضی تصمیم ها باید تنهایی گرفته شن. حتی اگه بترسی.
•بعضی زخم ها خوب نمیشن ولی یاد میگیری باهاشون برقصی
•گاهی وقتی یه نفر رو میذاری کنار تازه خودت رو پیدا می کنی!


. .

شد شد، نشد، یه لبوبو آویزون میکنم به کیفم، بی‌عار بی‌عار میچرخم تو کافه‌ها، از ماچا و لته‌ام عکس میگیرم.

گاهی وقت‌ها از خودم میپرسم که چرا؟ چرا این کارها رو انجام میدم چرا همیشه به خودم سخت میگیرم و سعی دارم بقیه رو راضی نگه دارم در حالی که خودم و خواسته‌هام دارن نادیده گرفته میشن و کم کم محو میشن؟

‌‌باشه دیگه مشکلی نیست، به جای اینکه تو رفتار درست رو یاد بگیری، من میرم بی‌احساس بودن و اهمیت ندادن رو یاد میگیرم.

اگه یکی پلاک خونتون رواشتباه بگه خونه شما عوض نمیشه اون گم میشه!

میگیری چی میگم...!؟
• |.

و من هنوز تو را با نفسهایم اشتباه میگیرم

• مولانا هم ڪہ باشے بالاخرہ از یہ جایی
بہ بعد خستہ میشے و میگی:
«خواهے بیا ببخشا خواهے برو جفا ڪن»
این همون هرجور راحتے خودمونه…

یه چیزی باید باشه که آدم بهش تکیه کنه برای ادامه دادن زندگی، منظورم اینه که غیر از لذت بردن از ذات زندگی یه چیزی باید باشه برای اینکه خودت رو از معلق شدن نجات بدی، برای من اون چیز یادگرفتنه، وقت‌هایی که دارم یچیزی یاد میگیرم واقعا حالم خوبه و هیچ خبری از غم و غصه و افسردگی و دل‌مردگی نیست .