نبودنش بهتر از نصفه نیمه بودنشه. رهاش کن.

Psychologists say:
When we lose a person, the brain for coping with his absence easily
creates different scenes and makes us see that person's dream more and more!

روانشناسا میگن :
وقتی یه فرد رو از دست میدیم مغز برای اینکه راحت‌ تر با نبودنش کنار بیاد
صحنه‌ های مختلفی رو خلق میکنه و باعث میشه خواب اون فرد رو بیشتر و بیشتر ببینیم!

عمیق ترین توصیفی که میتونم راجع بهش داشته باشم اینه که:
"نبودنش سخت است
اما بودنش هم دیگر به من احساس خوشبختی نمیدهد."
‌

سخت ترین روزای زندگیم الانه که
اینطوری برات توصیفش میکنم
نبودنش داره نابودم میکنه اما
بودنش هم دیگه حالمو خوب نمیکنه :)

گفتم: بالاخره که فراموشش می کنی ، اینجوری نمی مونه...
نفس عمیقی کشید و گفت:
یاد بعضی آدما هیچوقت تمومی نداره؛
با اینکه نیستن، با اینکه رفتن،
ولی هیچ وقت خاطره شون تموم نمیشه!
گفتم: ولی همین که نیستش، کم کم همه چی تموم میشه...
گفت: بودن بعضی از آدما، تازه از نبودنشون شروع میشه...
‌‌‌‌‌• |.

نمیدونم کدومتون نیاز دارید اینو بشنوید ولی " نبودنش بهتر از نصفه نیمه بودنشه" رهاش کن

نمیدونم کدومتون نیاز داره اینو بشنوه ولی "نبودنش بهتر از نصفه نیمه بودنشه"رهاش کن.

بودنشان زیباست، نبودنشان ضرری ندارد

.࿐

نفس عمیقی کشید و گفت :
یاد بعضی آدما
هیچ‌وقت تمومی نداره؛

گفتم ولی همین که نیستش،
کم کم همه چی تموم میشه!

گفت: بودن بعضی از آدما
تازه از نبودنشون شروع میشه...

آدمیزاد موجودی‌ست که به همه چیز، عادت می‌کند
از جای خالیِ دندانی در دهانش گرفته تا جای خالیِ کسی در جهانش.
آدمیزاد موجود عادت کُننده‌ایست
اما فراموش کننده هرگز!
نه جایِ خالی در دهانش را فراموش می‌کند،
نه جایِ خالیِ در جهانش و نه حفره‌ی خالی در قلبش را...
فقط عادت می‌کند با نبودنشان کنار بیاید

#فرشته_رضایی


. .