الان نه دوست همیم و نه حتی اشنای هم. انقدر دور شدیم که انگار هیچ‌وقت هیچی نبودیم. انقدر غریبه شدیم که انگار از کتاب زندگیت اون صفحات مربوط به من رو کندی و نسخه‌های کاملا جدیدی بدون اونا چاپ کردی.

ما صبور و محکم نبودیم، دچار و مجبور بودیم.

تا لحظه آخر برای بودن آدم‌ها تلاش میکنم ولی یهو یطوری میرم که انگار هیچوقت با هم در ارتباط نبودیم.

‏تو قلب مرا می‌شکستی و سپس عذرخواهی می‌کردی؛ و بگو آب دادن به گیاهی که مراقبش نبودی و خشک شده، چه اثری دارد ؟!

به یاد موندنی‌ترین آدم‌ها تو زندگی اون‌هایی هستن که تو رو دوست داشتن، وقتی که خیلی دوست داشتنی نبودی.

گاهی وقت‌ها انقدر دوستش داری که نمیفهمی چقدر بعضی از کارهاش میتونه بد باشه اما بعد که نسبت بهش علاقت کم میشه میفهمی که چقدر اشتباه داشته و متوجه‌اش نبودی.

به یاد موندنی‌ترین آدما تو زندگی اونایی هستن
که تورو دوست داشتن، وقتی که خیلی دوست داشتنی نبودی.

اگه بهت نیاز داشتم و تو اونجا نبودی، هیچ‌وقت دوباره بهت نیاز نخواهم داشت .

من برای تو همون لحظه ذوق داشتم، نبودی. الان هزار نفر هم بشی و تو هرلحظم هزار بار باشی دیگه ذوقت و ندارم، پس نباش.

زمان میبره که بفهمی شاید هیچ ایرادی نداشتی، ‌فقط کنار آدم درستی نبودی.