یکی چه قشنگ نوشته بود:
اونی که می گفت ادم هارو تو سفر میشه شناخت، جنگ ندیده بود.

تو سرگرم گرفتن انتقام کسی که رهایت کرد از من بودی، تعجب آور نیست که ندیده باشی، چگونه با هر شرایطی کنارت ماندم.

اونجا که صائب تبریزی میگه:

انگشت به لب مانده ام از قاعده ی" عشق "
ما " یار " ندیده تب معشوق کشیدیم !


. .

هوشنگ ابتهاج :

ز کدام ره رسیدی
ز کدام در گذشتی
که ندیده دیده رویت
به درونِ دل فتادی .️

♡

کسی که رفیق‌باز شده، از جنس مخالف معرفتی ندیده..!

‌همونجایی که محمود درویش می گه :
لتعیش براحة بال ؛
اسکت کأنک لم تفهم شیئاً ،
وتجاهل کأنک لم ترَ أی شیء ،
وابعد بهدوء کأنک لم تعرف شیء.

با خیال راحت زندگی کن؛
طوری سکوت کن
که انگار چیزی نمی فهمی
نادیده بگیر انگار چیزی ندیده ای
و آرام دور شو
انگار چیزی نمی دانی...

`-و تو، بی‌خبر ترینی !
کاش می‌دانستی در حوالیِ این شهرِ غریب،
بیگانه‌ای، ندیده برایت جان می‌دهد…

هیشکی نمی‌بینه بعد از تو می‌پاشم
پُر می‌شم از خالی دیگه نمی‌تونم شکل خودم باشم
آیندمو بی‌تو ندیده می‌فروشم
می‌ترسم از دوری‌ت از این‌که برداری دستاتو از دوشم

و چه آدم‌هایی که از «کاش زودتر باهم دیگه آشنا شده بودیم» تبدیل شدن به «کاش هیچوقت ندیده بودمت».

آخرش یک نفر از راه می‌رسد، که بودنش جبران تمام نبودن‌هاست، جبران تمام بی‌انصافی‌ها و شکستن‌ها. یکی که با حضورش، دنیای تو را متحول کند. جوری تو را ببیند، که هیچکس ندیده. جوری تو را بشنود، که هیچکس نشنیده. جوری روح خسته‌ی تو را غرق عشق و محبت کند...

🩷.