واقعیت اینه تو هیچوقت نمیتونی کسی رو عوض کنی، نمیتونی مجبورش کنی طوری که تو میخوای رفتار کنه، باور کن باید قلبش متعهد باشه، روحش باید وصل به روحت باشه، خودش باید بخواد تا هیچکسی جز تو رو نبینه، تلاش برای تغییر آدم‌ها فقط تو رو خسته‌تر میکنه، همین.

من شدیدا طرفدار این موضوعم که درسته هر رابطه‌ای حتما نباید به ازدواج ختم بشه اما نمیتونی چندین سال از زندگیت رو پای کسی بذاری که قرار نیست هیچ جایی توی آینده‌اش داشته باشی.

تو نمیتونی از روزهای سخت فرار کنی فقط میتونی یاد بگیری که توشون زندگی رو پیدا کنی .

♡

لحظه‌ای که اورثینک میکنی و نمیتونی بهش بگی چون میترسی که همینی هم که داری از دست بدی خیلی غمگینه.

امروز 26 June، روز بخشیدنه…
ولی…
گاهے دلیل اینڪہ نمیتونیم یہ نفر رو ببخشیم اینہ ڪہ نمیتونیم خودمون رو ببخشیم!
چون یہ روزے ..
یہ ساعتی،.
حتے بیشتر از خودمون بہ اون آدم اعتماد ڪردیم و ازش انتظار داشتیم!
در واقع ما حماقت خودمون رو نمیتونیم ببخشیم و فراموش ڪنیم.
اصل ماجرا اینجاست…

چه قدر غمگینه وقتی میدونی توی زندگیت، به کلیات کامل هیچ چیزی نمیتونی دست پیدا کنی. به جزئیات چنگ میزنی و همون جزئیات رو هم بی رحمانه ازت دریغ میکنن.

شمام یه حس dissociation دارید و نمیتونید بپذیرید این رسما جنگه؟ انگار که این تصویرا مال کشور شما نیست و شما فقط تماشاچی‌ش هستید؟ واقعا یه حال کثافتی دارم که توصیف‌پذیر نیست

چیزی به نام خستگی روحی وجود داره، اینطوریه که از لحاظ جسمی خوبی ولی به خاطر افکار مزخرفت نمیتونی حتی کوچکترین حرکتی انجام بدی.

نمیتونی تصور کنی دیگه چقدر دوست ندارم بی‌لیاقت.

یکی از فاجعه‌ترین باگ‌های این دنیا اینه که عاشق یکی میشی که جز اون آدم دیگه‌ای رو نمیتونی ببینی، در حالی که اون آدم اصلا تو تقدیر تو نیست.