‌همونجایی که ناظم حکمت می گه:
«صبح ‏پشت تلفن ‏یادم رفت بگویم
‏صدایت را که می‌شنوم،
دنیا فراموشم می‌شود.»

‌‌همونجایی که حسین منزوی گفته:
“دلم گرفته برایت”
زبان ساده‌ عشق است
سلیس و ساده بگویم:
دلم گرفته برایت!

اونجایی که بجای دریافت عشق از والدت بی توجهی دریافت کردی، اون نقطه همونجاییه که خشم جای خودش رو پیدا میکنه.

‌دقیقا همونجایی که داستایوفسکی
تو شب‌های روشن گفت :
«‏از خودش می پرسد؛
من چرا باید به یک نفر
احتیاج داشته باشم
که با او دو کلمه حرف بزنم؟
خودم با خودم می‌توانم
بیشتر از دو کلمه حرف بزنم
و حرف‌های خودم را
راحت‌تر بفهمم
و اگر کسی به اینجا برسد
دیگر نه می‌گردد،نه انتظار می‌کشد.»

دقیقا همونجایی که
امیر وجود می گه:
یه آدمهایی هستند
انگار متفاوتند با همه
همین که می آیند
ته دلت را قرص می کنند
آرامش جانت می شوند
مواظب این آدمها باش
ساده می آیند و سخت می روند
ولی وقت رفتن هیچ وقت برنمی گردند...

‌دقیقا همونجایی که
هوشنگ ابتهاج می گه:
«به روزگار شبی بی‌سحر نخواهد ماند
چو چشم باز کنی صبحِ شب‌نورد اینجاست.»..

همونجایی که جبران خلیل جبران
می گه:

بین منطوق لم یُقصد
و مقصود لم یُنطَق تضیع
الکثیر من المحبة.

«میان گفته‌ای بدون قصد
و قصدی ناگفته
محَبتی از میان می‌رود.»

‌همونجایی که سعاد الصباح می گه:
و چون تو مرا دوست داری،
دنیا بزرگ‌تر،
آسمان وسیع‌تر،
دریا آبی‌تر،
گنجشک‌ها آزادتر
و من هزار بار زیباتر شده‌ام.

‌همونجایی که جمال ثریا می گه:
«اگر دیداری هم نباشد،
حتی اگر لمسی هم نباشد،
برای بعضی‌ها همیشه
جایی در قلبمان هست.»

‌همونجایی که میشل فوکو می گه:
«گاهی سکوت
نشانه تایید طرف مقابل نیست
بلکه نشانه قطع امید از سطح شعور اوست.»