ما خیلی وقته صحبت نکردیم ولی «رام نشو. اشک نریز. غصه نخور. قوی بمون.»

پشت بی حوصلگی خیلی هامون یه زمانی
کلی حوصله بوده...
پشت بی تفاوتی هامون کلی توجه
و اهمیت بوده...
پشت سکوتمون کلی حرف...
و پشت بد بینی هامون کلی اعتماد آدم ها
به الانمون نگاه میکنن و بهمون کلی برچسب میزنن
در حالی که نمیدونن چی بهمون گذشته ادم یه وقتهایی از اول این نیست این میشه....

مهم ترین چیزی که تو زندگیم یاد گرفتم این بود که هیچکس همونطور که شناخته بودم باقی نمیمونه.
این آدما به مرور زمان خود واقعیشون رو نشون میدن
اونی که چند وقته میشناسیش خود واقعیش نیست بلکه داره یچیز بهتری از خودش نشون میده
و زمان میبره که واقعیت درونشو ببینی،
شخصیت واقعیشو رو کنه.

ما فقط به چیزهایی عادت میکنیم که خیلی وقته در وجودمون مُردن.

الهه حسین‌نژاد رو کشتن…
ولی قصه‌ی تلخ ما،
خیلی وقته شروع شده.

یه زن دیگه،
یه زندگی دیگه،
و یه درد تکراری...
ما فقط عزادار یه آدم نیستیم،
ما عزادار امنیتی هستیم
که هر روز ازمون گرفته می‌شه.

الهه رفت،
اما ترسی که پشت چشم‌هامونه،
هنوز اینجاست…

آدمیزاد واقعا مثل گیاه میمونه،
محیط اطرافش که خوب نباشه پژمرده میشه، میپوسه و از بین میره...
بعضی وقتها باید جابجاش کنی، محیطش رو تغییر بدی تا بتونه دوباره جون بگیره

من سرد و بی احساس نیستم فقد خیلی وقته نتونستم کسی رو پیدا کنم که کنارش بتونم همونطور ک تو تنهایی رفتار میکنم کنار اون هم رفتار کنم.

خیلی وقته منتظرم این روزها بگذره تا زندگی کنم.

خیلی وقته بر این اصل زندگی می‌کنم: «بودنتان زیبا، نبودنتان ذره‌ای اهمیت نداره.»

نه دیگه عزیزم، وقتی خیلی وقته از آخرین ارتباطمون گذشته، دیگه نمیتونی با همون لحن و ادبیات قدیم پیام بدی.