الهه حسین‌نژاد رو کشتن…
ولی قصه‌ی تلخ ما،
خیلی وقته شروع شده.

یه زن دیگه،
یه زندگی دیگه،
و یه درد تکراری...
ما فقط عزادار یه آدم نیستیم،
ما عزادار امنیتی هستیم
که هر روز ازمون گرفته می‌شه.

الهه رفت،
اما ترسی که پشت چشم‌هامونه،
هنوز اینجاست…

آدمیزاد واقعا مثل گیاه میمونه،
محیط اطرافش که خوب نباشه پژمرده میشه، میپوسه و از بین میره...
بعضی وقتها باید جابجاش کنی، محیطش رو تغییر بدی تا بتونه دوباره جون بگیره

من سرد و بی احساس نیستم فقد خیلی وقته نتونستم کسی رو پیدا کنم که کنارش بتونم همونطور ک تو تنهایی رفتار میکنم کنار اون هم رفتار کنم.

خیلی وقته منتظرم این روزها بگذره تا زندگی کنم.

خیلی وقته بر این اصل زندگی می‌کنم: «بودنتان زیبا، نبودنتان ذره‌ای اهمیت نداره.»

نه دیگه عزیزم، وقتی خیلی وقته از آخرین ارتباطمون گذشته، دیگه نمیتونی با همون لحن و ادبیات قدیم پیام بدی.

واسه من خیلی وقته کنار گذاشتن
راحت شده، هرکی میخوای باش،
هرچقدر میخوای واسم عزیز باش
اما وقتی بهم احترام نذاری،
وقتی دلمو بشکنی،
انقدر راحت حذفت میکنم که
به روزایی که باهم بودیم شک کنی!

نوشته بود: «سوشال مدیا باعث شده که حتی آدمای ۲۳ ساله فک کنن که خیلی وقته تو زندگی شکست خوردن؛ درحالی که زندگیشون تازه شروع شده.»
حرف حساب بود واقعا.


. .

بعضی وقت‌ها هم اونی که عوض شده دیگه شبیه تصورات و خاطرات تو نیست فقط باید این رو بپذیری و سعی نکنی به یاد لحظات خوب گذشته، چیزی که خیلی وقته از بین رفته رو بخیه بزنی.

زیاد که بیدار بمونی چیزایی یادت میاد که خیلی وقته فراموش کرده بودی