میگفت : دوست واقعی جون‌‌پناهه ، آدم رو نجات میده و اگه نتونه کنارت دراز می‌کشه🤍

در دنیایی که سراسر جنگ است، «تو پناه منی».

از این سرای زشت
پناه می‌برم به شعر
پناه می‌برم به عشق .️

- نزار قبانی

♡

کاش همین حالا بودی…
نه فردا،
نه یه روز خوب،
نه وقتی حالم بهتر شد
همین حالا…
توی این لحظه‌های خسته،
تو دل این بی‌پناهی
که همه فکر می‌کنن قوی‌ام،
ولی فقط خودم می‌دونم چقدر داغونم.
کاش داشتمت…
کاش میشد یکی مثل تو،
توی این همه “خودم باید درستش کنم”،
توی این همه “عیبی نداره میگذره”،
بشه پناه…
بشه تکیه‌گاهِ کسی
که همیشه برای همه کوه بود
ولی حالا فقط دلش می‌خواد
یک لحظه،
فقط یک لحظه
به یکی تکیه کنه
و اون یکی،
"تو" باشی...

در انتهای سکوت، تنها چیزی که جا ماند، دلی بود بی‌راه و بی‌پناه...

.️

«پناه تو را قشنگ تر میکند
چه باشی برای کسی، چه باشد کسی برای تو.»

پناه باشیم برای هم..

خدایا
با همین دستان ریز و لرزانم،
یکی‌یکی آرزوهایی را که با نخ خیال بافته بودم،
به خاک سپردم
قلبم، دیگر گورستانِ رؤیاست...
جایی نمانده برای دفن حسرت‌های تازه....
ای مهربان بی‌مرز!
تو جز من بنده‌های زیادی داری، اما من جز تو پناهی ندارم......
در میان بی‌کران بندگان‌ات
من همانند قطره‌ای‌ در اقیانوسم
اما برای من،
تو خود اقیانوسی......
خدایا!
از این پس،
قفل بزن بر درِ وا مانده‌ی دلم، تا هیچ رؤیای دیگری جرأت فرود آمدن در این ویرانه را نداشته باشد.
نه دلم تاب تولد آرزوی نو دارد،
نه اشک‌هایم، طاقت بدرقه‌ی دیگری

حسین منزوی چقدر قشنگ میگه:

‏چون پرسم از پناهی، پشتی و تکیه‌گاهی؟
آغوش مهربانت، از هر جواب خوش‌تر

حسین منزوی چقدر قشنگ میگه:

‏چون پرسم از پناهی
پشتی و تکیه‌گاهی؟
آغوش مهربانت
از هر جواب خوش‌تر .️

♡

داستایفسکی می‌دونست که داشتن یه آدم امن چقدر مهمه که تو رمان جنایت و مکافات نوشت:

‏«هر کس باید بتواند به جایی پناه آورد، چون مواردی پیش می‌آید که حتماً لازم است انسان بتواند به یکجا، به هر کجا که باشد برود.»