علاقه‌ای ندارم برای کسی چیزی از حالم تعریف کنم، اونی که پیگیر باشه از چشم‌هام میفهمه اوضاع چطوریه.

متاسفانه من هیچوقت نمیتونم کسی رو کنترل کنم، مرد من باید بدونه چطوری خودش رو کنترل کنه وگرنه اون اصلا مرد من نیست.

فقط بهم بگو چطوری باور کنم، اون نگاه‌هات دروغ بودن؟

حواسم نیست کی لیوان آبم پر میشه
حواسم نیست چجوری از خیابون رد میشم میرسم اونور
حواسم نیست کی از خونه میرسم کلاس
حواسم نیست آدما دارن چی بهم میگن
اصلا حواسم نیست زندگیم چطوری داره میگذره.

چطوری ببخشمت؟ تو فهمیدی که ناراحتم کردی، ولی حتی از کارت پشیمون هم نشدی، چه برسه به معذرت خواهی.

پرسید : زندگی چطوری میگذره؟!
گفتم : این روزهایم به تظاهر میگذرد ...
تظاهر به بی خیالی ، به شادی ؛ به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست !
اما چه سخت میکاهد از جانم این نمایش ...

‏نمیدونم چطوری بگم ولی یه آدم با بالاترین ارزشش برام، با کوچیک‌ترین حرکتش در ثانیه‌ای از چشمم میوفته.

‏چطوری ناراحتیت رو نشون میدی؟ به همه جا نگاه میکنم، جز صورتش.

تو برگشتی ولی من یادم نرفته بود که چطوری رفتی.

نمی‌دونم چطوری بهت بگم حوصله‌ی هیچکسو ندارم که متوجه بشی مشکل تو نیستی، منم.