آدم‌هایی که دوستشون داری، تا وقتی خودشون بقیه نشن، نمیفهمن چقدر برای بقیه دست‌نیافتنی‌ای.

‏جدی از چشم افتادن یه آدم چقدر پروسه عجیبیه تا چند روز قبلش برات خیلی عزیزه ولی یهو انگار نه انگار که همچین آدمی تو زندگیت اصلا وجود داشته.

رفتار من بازتاب همون برخوردیه که باهام میشه، هر چقدر هم احترام ببینم همونقدر احترام میذارم، هر چقدر واسم ارزش قائل بشه همونقدر ارزش قائلم، ساده‌ست، چیزی که به من میدی همون رو پس میگیری.

تصورم از عمل بینی همش این مدل عروسکیا و نوک بالا داداناش بود اما دست کار این دکتر رو که دیدم چقدر نچرال کار میکنه وسوسه شدم برم عمل کنم
نمونه کارا رو ببین شما حتما مثل من وسوسه میشی.:         
‌ ‌ ‌ ‌                ‌                   ‌  ‌

چقدر دور و تار شدی واسم، انقدر دور که دیگه از این فاصله‌ نمیتونم بفهمم چه حسی داری بهم، انگار کم کم داره هرچیزی که منو بهت وصل میکرد پاره میشه و تموم میشی واسه همیشه.

کاش آدما دو تا گزینه داشتن .
یکی گزینه ی | تنظیم شدت وابستگی | و دومی | تنظیم شدت ماندگاری |
اولای آشنایی ، میدیدی شدت ماندگاری شون باهات چقدره تا شدت وابستگی رو به صفر برسونی ..

سرنوشت چقدر زیبا است؛
وقتی تو را،از آنچه لایقت نیست،دور می‌سازد.

همیشه‌ی خدا یکی بوده که بهم بگه : " چقدر تو قوی‌ای " ولی هیچ‌وقت هیچ‌کی نگفته : " پیش من عیب نداره اگه نشون بدی چقدر واقعا خسته می‌شی بعضی وقتا "

♡

گل بی عیب خداست منم ایراد داشتم
اما ای کاش میدیدی چقدر دوست داشتم
کاش یه کم فرق داشتی کاش یه کم درک داشتی

دقت کردید خیلیامون چقدر دقت می‌کنیم تو حرف زدن؟ چقدر سعی می‌کنیم کسی از لابلای حرفامون بو نبره که دل‌اندرونمون چه خبره. صرفنظر از دلیلش، اصل این موضوع خیلی تلخه. جین وبستر میگه «و چقدر غم‌انگیز است، که آدم تمام‌وقت مراقب باشد، تا آنچه را احساس می‌کند به زبان نیاورد».