یه چیزایی هم هست که شاید هیچ‌وقت
نفهمید مثلا اینکه یه‌ نفر چقدر صداتونو گوش
کرده، چقدر عکساتونو نگاه کرده، چقدر
دوستتون داره یا اینکه چقدر بهتون فکر کرده..

فاصله گرفتن از یه نفر، یا باعث میشه بفهمی که واقعا چقدر اونو دوست داری، یا بدون اون چقدر آرامش داری.

یه جا نوشته بود:
"شُد شُد، نشد حتما خدا یه فکر بهتری برات داره"
و به نظرم چقدر درسته و چقدر ما
همیشه فرصت‌های بهتر زندگیمونو بخاطر
حسرت نشدنهایِ زندگیمون، از دست میدیم.

No act of kindness, no matter how small, is ever wasted.

هیچ مهربانی، هر چقدر هم که کوچیک باشه، هرگز هدر نمی‌ره.

.࿐

برای پاییز امسال
اون نیمه شبی رو واستون آرزو میکنم که شیشه ی ماشین بخار کرده،قهوه‌ی داغ داره دستاتونو گرم میکنه و کنار کسی که دوسش دارید نشستید بلندترین نقطه ی شهر...
یهو از اعماق وجودش میگه:
"میدونی چقدر کل این شهرو گشتم تا تورو واسه کل زندگیم پیدا کنم؟!"

.࿐

خیلی عجیبه که از یه سنی به بعد میفهمی واقعا بدون هیشکی نمیمیری و زندگی ادامه داره. هرچقدرم که مقاومت کنی باز ادامه داره



فقط اونجا که شادمهر می‌گه:

«با خودم بدون تو چی کار کنم؟»
چقدر یه نفر میتونه عاشق باشه آخه؟!

من حتی به یاد دارم
در کدام عکست
چقدر دوستت داشتم..

نوشته بود :
پسرا نمیدونین وقتی بهمون میگین
«مگه دسته خودته نخوای»
چقدر جذاب میشید...

.࿐

‌
انتخاب های ما نشون میده که چقدر برای خودمون ارزش قائلیم!
‌
.࿐