چقدر خاطره نا تمام دارم من
که اسم تک تک شان حکمت است
و تقدیر....

من که دیگه دارم فراموش میکنم ، ولی تو یادت نره همه چی چقدر میتونست قشنگ باشه..>>

به آدما باید زمان داد،
خودشون مشخص می‌کنن چقدر می‌ارزن...

چقدر
اذیت
شدم
واسه
چیزی
که
تقصیر
من
نبود.

چقدر
میان
آن چه
می خواهم
و
آنچه
میتوانم
سرگردانم...!

هیچکس نمیداند که چقدر خوشبختم
هیچکس دگمه های مرا بازنکرده بود
جز تو که می بستی و باز می کردی
نمی دیدی دگمه آستینت به یقه ام بسته شده
و نگاهت بر لب هام ..
دال یادم رفته بود یا میم؟
بوسیدن که یادم نمی‌رود
بانوی من .️

- عباس معروفی

‏من متوجه شدم آدم هرچقدرم بگه نه بازم نیازمند بوسی بوسی شدن، بغل‌های فراوان و ادا و اطوار اومدنه.

دقت کردی از وقتی که دیگه
با یه سری آدم‌ها سروکار نداری،
زندگیت چقدر آروم‌تر شده؟
دیگه خبری از حاشیه و دردسرهای اضافی نیست،
و می‌تونی فقط روی خودت و دنیای کوچیکت تمرکز کنی.

چقدر آدم جسور میشه وقتی مطمئنه یکی دوستش داره...>>>

باهمه میگیم میخندیم ،ولی تو دلمون میدونیم بلیط کی چقدر میارزه...)))