تو ایران اینجوریه که روزهای تعطیل بدتر از روزهای کاریه، چون زمان آزاد بیشتری داری که به بیچارگیهات فکر کنی…

در اوایل رابطه فریب ظاهرِ مهربان، پر توجه و پر اشتیاق آدم‌ها رو نخورید، ذات و شخصیت واقعی در لحظه‌های بحران، در وقت خستگی و زمانی که انگیزه‌ای برای پنهان‌کاری نمی‌مونه خودش رو نشون می‌ده و درست همون موقعه که می‌فهمی: اون تغییر نکرده، بلکه فقط دیگه نیازی نمی‌بینه نقش بازی کنه...
⁰³.⁰⁷

اکثر آدما کاری که براشون میکنی رو دوست دارن نه تو رو.

سر یکم بیشتر خوابیدن کل آینده کاری تحصیلیم رو به خطر میندازم همیشه.

بعضی آدما با باور و اعتمادت کاری میکنند که
حتی اگه‌ لبه‌ی پرتگاه باشی،
افتادن برات راحت‌تر از اعتماد دوباره به اونهاست....!

‏دوست داشتم یکی واسه من یکاری کنه
شعر بخونه بگه واسه تو خوندم
گل بگیره بگه واسه تو گرفتم
زنگ بزنه ، بیاد ، صدام کنه ، فقط واسه من ..
من ... ..

♡

من توانایی این رو ندارم که نزارم درد بکشی و نزارم کسی ناراحتت کنه و اینکه میبینم هیچ کاری از دستم برنمیاد واسم زجرآوره، این توانایی رو دارم که به اندازه‌ تموم ثانیه‌هایی که باید کنارت باشم و نیستم از خودم متنفر باشم، من در مقابل این دوست داشتن مسئولم و باید رنجش رو بکشم.

این روزها روزهایین که هیچ‌ کاری نمیشه کرد جز اینکه دست نوازش بکشی روی شونه‌های خودت و بگی از پس این هم برمیای.

نوشته بود:
با خودت مهربان باش، کاری که هیچکس هرگز در حق تو نکرد.


. .

چه فایده که از نبودنم بترسی ولی کاری برای موندنم نکنی؟!