رابطه ها را باید تا زد!
رابطه ها را باید تا زد
لای اولین کتابی که به هم هدیه دادیم گذاشت
و بست
و بست نشست
بر بالین تنهایی انسان
لالایی خواند...

#مهدیه_لطیفی

"بعضی آدمها دنیا رو زیبا میکنند"؛
آدمایی که هروقت ازشون بپرسی
چطوری؟ میگن خوبم.
وقتی بهشون زنگ میزنی و بیدارشون میکنی! میگن بیدار بودم! یا میگن خوب شد زنگ زدی...
وقتی میبینن یه گنجشک داره رو زمین غذا میخوره راهشون رو کج میکنن که اون نپره اگه یخ ام بزنن، دستتو ول نمیکنن بزارن تو جیبشون.
ادم هایی که با صد تا غصه تو دلشون بازم صبورانه پای درد دلات می شینن!
همینها هستند که دنیارا جای بهتری میکنند؛
مثل آن راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند میگوید: روزخوبی داشته باشی...

آدمهایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان میشوی، رو بر نمیگردانند.
لبخند میزنند و هنوز نگاه میکنند.
دوستهایی که بدون مناسبت کادو میخرند و میگویند این شال پشت
ویترین انگار مال تو بود.
یا گاهی دفتر یادداشتی، کتابی..
آدمهایی که از سر چهارراه، نرگس نوبرانه
میخرند و با گل میروند خانه
کسانیکه غم هیچکس را تاب نمیاورند
و تو رابه خاطرخودت میخواهند و
خلاصه در یک کلام، بامعرفتن.
ای کاش میشد این ادم ها رو قاب کرد و به در و دیوار شهر زد.

Every human being is a book waiting for its reader.

هر انسان کتابیست در انتظار خواننده اش!

. ⃟ .

مثل کتابی شده ام که با ذوق
می خری اما
حالِ خواندنش را نداری !

#رسول_ادهمی

تو واپسین
شکوفه‌ای هستی که بوییده‌ام
و واپسین کتابی که خوانده‌ام
آخرین واژه ای که نوشته‌ام ....️.


. .

............
...
.

بعضی آدمها دنیارو زیبامیکنند
آدمایی که هروقت ازشون بپرسی چطوری؟
میگن با تو حاااالم عاااالیه!!!
وقتی بهشون زنگ میزنی وبیدارشون میکنی !
میگن بیداربودم !!!
یا میگن خوب شد زنگ زدی...
وقتی میبینن یه گنجشک داره رو زمین غذا میخوره راهشون روکج میکنن که اون نپره...
اگه یخم بزنن،دستتو ول نمیکنن بزارن تو جیبشون...
آدم هایی که با صد تا غصه تو دلشون بازم صبورانه پای درد دلات می شینن !
همینها هستند که دنیارا جای بهتری میکنند
آدمهایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان میشوی، رو برنمیگردانند لبخند میزنند و هنوز نگاه میکنند...
دوستهایی که بدون مناسبت کادو میخرند و میگویند این شال پشت ویترین انگارمال توبود...
یا گاهی دفتر یادداشتی، کتابی...
آدمهایی که از سرچهارراه، نرگس نوبرانه میخرندو باگل میروند خانه,
آدمهای پیامکهای آخرشب،
که یادشان نمیرودگاهی قبل ازخواب؛
به دوستانشان یادآوری کنندکه چه عزیزند...
آدمهای پیامکهای پُرمهر بی بهانه،
حتی اگربا آنها بدخلقی و بیحوصلگی کرده باشی...
کسانیکه غم هیچکس راتاب نمیاورند و تو رابه خاطرخودت میخواهند.
آدم هایی که پیششان میتوانی لبریز از خودت باشی

.
...
............

•
وقتی کتابی تویِ جیبت یا توی کیفت داری مخصوصا وقت‌هایی که غمگینی و غصه ‌دار مثل اینست که صاحب یک دنیای دیگر هستی
دنیایی که می ‌تواند شادی را به تو برگرداند

بعضی آدمها دنیارو زیبامیکنند
آدمایی که هروقت ازشون بپرسی چطوری؟
میگن با تو حاااالم عاااالیه!!!
وقتی بهشون زنگ میزنی وبیدارشون میکنی !
میگن بیداربودم !!!
یا میگن خوب شد زنگ زدی...
وقتی میبینن یه گنجشک داره رو زمین غذا میخوره راهشون روکج میکنن که اون نپره...
اگه یخم بزنن،دستتو ول نمیکنن بزارن تو جیبشون...
آدم هایی که با صد تا غصه تو دلشون بازم صبورانه پای درد دلات می شینن !
همینها هستند که دنیارا جای بهتری میکنند
آدمهایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان میشوی، رو برنمیگردانند لبخند میزنند و هنوز نگاه میکنند...
دوستهایی که بدون مناسبت کادو میخرند و میگویند این شال پشت ویترین انگارمال توبود...
یا گاهی دفتر یادداشتی، کتابی...
آدمهایی که از سرچهارراه، نرگس نوبرانه میخرندو باگل میروند خانه,
آدمهای پیامکهای آخرشب،
که یادشان نمیرودگاهی قبل ازخواب؛
به دوستانشان یادآوری کنندکه چه عزیزند...
آدمهای پیامکهای پُرمهر بی بهانه،
حتی اگربا آنها بدخلقی و بیحوصلگی کرده باشی...
کسانیکه غم هیچکس راتاب نمیاورند و تو رابه خاطرخودت میخواهند.
آدم هایی که پیششان میتوانی لبریز از خودت باشی.

زندگیتون پر از این
آدم های امن قشنگ
و دوست های عزیز و دوست داشتنی

یک نوشته برروی یک بیلبورد تبلیغاتی درپاریس:
اگه ازآخرین کتابی که خوانده‌اید، یا آخرین باری که مسواک زده‌اید 24 ساعت می‌گذرد؛

لطفا دهانتان را ببندید...

آدم باید کتابهایی بخواند که گازش می‌گیرند و نیشش می‌زنند.
اگر کتابی که می‌خوانیم مثل یک مُشت نخورد به جمجمه‌مان
و بیدارمان نکند،
پس چرا می‌خوانمیش؟
که به قول تو حال‌مان خوش بشود؟
بدون کتاب هم که میشود خوشحال بود.
تازه لازم باشد، خودمان می‌توانیم از این کتاب‌هایی بنویسیم که حال‌مان را خوش می‌کند.
ما اما نیاز به کتابخانه، نیاز به کتابهایی داریم که مثل یک ناخوش‌حالیِ سخت دردناک متاثرمان کند؛
مثل مرگ کسی که از خودمان بیشتر دوستش داشتیم،
دور از همه‌ی آدمها،
مثل یک خودکشی.
کتاب باید مثل تبری باشد برای دریای یخزده‌ی درونمان!


نامه به پدر
فرانتس کافکا