روز جهانی بوسه رو به خودم و اکثر جوان های سرزمینم که آرزوهامون  رو گذاشتیم کنار و همچنین به کسایی که بوسیدیم و گذاشتیم کنار تبریک میگم

من صبورم و سطح تحملم برای کسایی که تو زندگیم خیلی با ارزشن بالاس ولی به همون نسبت وقتی از چشمم بیفتن و بگذرم برای همیشه گذشتم...

به نظرم اینکه انتخاب می‌کنی کیو‌ دوست داشته باشی و به چه کسایی عشق بورزی، یه جور قدرته.

بحث بی جنبه بودن یا زود رنج بودن نیست، فقط هر آدمی رو یه سری چیزا خیلی حساسه، از یه سری کارا بدش میاد، شاید یکی دو بار ببینه و به روی خودشم نیاره؛ ولی کسایی که برات مهمن بحثشون از بقیه جداست، آدم از یه سری از آدمای زندگیش انتظار نداره، نمیتونه اون حرفارو از کسایی که با تیکه تیکه ی وجودش دوسشون داره هضم کنه، بحث بحثه انتظاره، وگرنه اگه یه غریبه اون حرفا رو بزنه یا اونطوری که دوست نداری رفتار کنه که مهم نیست، آدم از کسایی که دوسشون داره ناراحت میشه.

کسایی که وقت خوندن کتاب ندارید؛ تیکه کتاب بخونید:

روز کسایی که به بی احساس بودن معروفن
اما سرشار از احساساتن مبارک :)

۱۶ مه روز جهانی پسر

شاید یه روز از کسایی که تنهام گذاشتن،
ممنون باشم چون هیچ ‌چیز اندازهٔ
فروریختنِ دیواری که بهش تکیه کردی،
مجبورت نمی‌کنه آدمِ قویِ درونت رو
بیاری رویِ صحنه.

واسه
کسایی
دریا
بودیم
که
لیاقت
یه
کاسه
آب
هم
نداشتن .

ولی تو؛ تو جزو کسایی نبودی که بگم این نشد یکی دیگ

.࿐

یه جا خوندم نوشته بود
"واسه ی کسایی که کورنگی دارن،
رنگین کمون نباش"
و چقدر قشنگ توصیف کرده بود...