به این اعتقاد دارم دل هایی
که شاد میکنی؛
میشه "عجب شانسی اوردم" های زندگیت.....️

خدا اون لحظه ست که
دلت خالیه اما نمی‌ذاره بشکنی؛ بغض داری اما یه دفعه آروم می‌شی؛ یه نور و امید که یهو می‌تابه به قلبت، یه کمک غیر منتظره، یه شانس، اون حضور بی صدا، که همیشه باهاته.

اگه از رابطه بیرون اومدی در حالیکه هنوز عاشق اون فرد بودی بخاطر اینکه احساس میکردی بیشتر داری آسیب میبینی تا ایتکه احساس خوشحالی کنی؛
بالاترین شکل عشق و احترامیه که به خودت میتونی بدی.

گاهی اوقات گریه نمی‌کنی؛
اما سنگینی غمی که در سکوتت، پشت پلک هایت، نگاهت و نفس هایت نهفته
کمتر از اشک هایی که باید بریزی نیست.

اگه واقعا برات مهم باشه راهشو پیدا می‌کنی؛ اگه نباشه بهونه‌شو.

زندگی یاد گرفتنی نیست که با چند بار آزمون و خطا، یاد بگیری اشتباه نکنی؛ زندگی تجربه‌اس، زمین خوردن‌های پی در پی و تلاش برای سرپا شدنه، زندگی همون قورباغه‌ی گنده‌ایه که هر روز صبح مجبوری قورتش بدی و جوری لبخند بزنی انگار که همه‌چی ردیفه.

یه روز التیام پیدا میکنی؛ از همه‌ی اون چیزهایی که درموردشون حرف نمیزنی. همه‌ی اون وقت‌هایی که یه معذرت‌خواهی ساده هم نشنیدی، همه‌ی اون کلمات یا رفتارهایی که بهت آسیب زدن. از سایه‌ی اون ترس مسخره که هیچوقت قرار نیست «دوست‌داشته» بشی— التیام پیدا میکنی، التیام پیدا میکنی، التیام پیدا میکنی.

به هیچ‌کس نگو چه برنامه‌ای تو ذهنته، تا اینکه انجامش بدی!
به هیچ‌کس نگو هدفت چیه؛ تا اینکه مسیرشو کامل پیدا کنی.
به هیچ‌کس نگو داری برای چی تلاش میکنی؛ تا اینکه به مقصد برسی.
به هیچ‌کس نگو برای زندگیت چه برنامه ای داری تا اینکه توی اون جایگاه قرار بگیری.
بدبینی و انرژی منفی دیگران،
قاتل آرزوهاست۰

ولی تو اگر مرا اهلی کنی؛
هردو به هم نیازمند خواهیم شد...
تو برای من در عالم
همتا نخواهی داشت و
من برای تو در دنیا یگانه خواهم بود...

Remember:
گاهی باید احساست رو نادیده بگیری و ارزش و لیاقت خودت رو حفظ کنی؛ اینکه کسی رو دوست داری دلیل نمیشه که بهش اجازه بدی باهات نادرست رفتار کنه