احساس می‌‌کنم امروز نیازمند آنم که به ‌‌نام بخوانمت.
احساس می‌کنم نیازمند حـروف اسـمِ تو هستم.
چون کودکی در شوق تکه‌‌ای شیرینی...
دیرزمانیست که نامت را بر تارکِ نامه ‌هایم ننوشته ‌ام،
خورشیدی بر فراز کاغذ نکاشته‌ام که گرمم کند..
امروز که پاییز بر من هجوم آورده و روزن‌هایم را در برگرفته
احساس می‌کنم که باید بخوانمت...


- نزار قبانی

یه افسانه‌ی خیلی قشنگ هست که میگه:

«اگه لایقش باشی بهت تعلق می‌گیره و اگه لیاقتِ بیشتر از اونو داشته باشی ازت گرفته میشه!»

پس بیخود برای چیزهایی که از دست دادی ناراحت نباش، حتما قراره بهترش گیرت بیاد!

وقتی ناراحتی تصمیم نگیر
وقتی دیر می‌شه عجله نکن
وقتی یکیو دوسش داری زود بهش نگو بذار خودش بفهمه
وقتی خیلی خوشحالی به کسی قول نده
وقتی یکی دلتو شکست سر یکی دیگه تلافی نکن
وقتی بغضت گرفته پیش هر کی گریه نکن شاید همون دشمنت باشه از ته دل خوشحال بشه.
وقتی با یکی قهر کردی پشت سرش حرف نزن شاید دوباره بخوای باهاش دوست بشی
و آخرش این‌که اگر خودت دلت پاکه،
فکر نکن همه مثل خودتن....️


. .

هیشکی الکی الکی نمیره تو لاکِ خودش؛
یکی ناامیدش کرده..
یکی مهربونیاشو نادیده گرفته..
یکی دلشو شکسته...
یکی آرزو هاشو آتیش زده...
و بدترینش اینه که
همه‌ی این کارا رو کسی که
با تمام وجود بهش اعتماد داشتم....

چنین که عطر تنت ره به هر نسیم گرفته‌ست
تو با منی و نیازی به بوی پیرهنت نیست
#حسین‌منزوی

. .

•
حالم مثل حال عزت الله انتظامیه
اونجا که می‌ گفت :
دلم سخت گرفته دریغ از یک گوشه‌ ی مطمئن

「♡」

این عشق، این دوست داشتن و دلبستگی در هر جایی و با هر چیزی که همراه بشه قشنگه.
از دوست داشتن کار و حرفه گرفته تا دوست داشتن بین دو آدم در یک رابطه.
عشق در هر صورتی زیباست و بدون پشیمونی.
و هیچ عشقی تاریخ انقضایی برای عاشق ندارد..

. علی نصیریان

کلمه‌ی عشق از گیاه عَشَقِه گرفته شده. این گیاه دور جفت خودش می‌پیچه و تقریبا تمام ذخیره‌ی انرژی خودشو در اختیار اون قرار میده‌. درست مثل عاشقی که تمام جونشو برای معشوقش می‌ذاره....

به‌جز حضور تو،
هیچ‌چیز این جهان بیکرانه را جدی نگرفته‌ام،
حتّی عشق را!


#حسین_پناهی

شاید کسی فقط می‌خواهد شنیده‌شود، بشنوید.
شاید کسی فقط می‌خواهد دیده‌شود، ببینید.
شاید کسی فقط می‌خواهد در آغوش گرفته‌شود، در آغوش بگیرید.
شاید کسی فقط می‌خواهد دوست داشته‌شود، دوست بدارید.
ببینید و بشنوید و دوست بدارید و در آغوش بگیرید آدم‌ها را.
شاید تسکین بزرگترین حفره و رنج زندگی‌شان، همین باشد.
زندگی پلی‌ست روی پرتگاهی عمیق.
با محبت و لبخندی،
آنان که به کناره‌ی میله‌ها رسیده و به عمق سکوت پرتگاه خیره مانده‌اند را به میانه‌ی پل بازگردانیم.
مراقب همدیگر باشیم،
هیچ‌کس نمی‌داند در دل آدمی که همین‌لحظه دارد می‌خندد و حالش خوب به نظر می‌رسد چه غوغایی برپاست....