درونم جنگ است،
نه بین خیر و شر،
بلکه بین من و من،
بین کودکی‌ام که هنوز عشق می‌خواهد،
و بالغی که یاد گرفته فقط دوام بیاورد.
و در این میان،
نه پناهی هست،
نه آغوشی امن،
فقط سکوتی که همه چیز را در خودش می‌بلعد

گفت : خسته بنظر میرسی ،

گفتم :

روزگار بیشتر از اون چیزی که انتظارشو میکشیدم به من سخت گرفته ..

همین

صدای بی گزند

.️.

قلبی که بوی تو رو گرفته مگه دیگه چیزی جز تو رو میتونه حس کنه؟

برنامه‌ی من برای زندگی vs برنامه‌ای که خدا برای من در نظر گرفته: .🤍

♡

نیاز دارم یکی بیاد بگه جونم؟ چه کاری از دستم برمیاد؟ من چمدونم رو جمع کنم و زندگیم رو بذارم کف دستش بگم بیا، این برای تو، من دیگه نمیخوامش، میدونم غمگینه و گرد و خاک گرفته، درب و داغونه و از درزهاش ناچاری چکه میکنه و بوی نا میده ولی تو که زورت میرسه، تو که از پسش برمیای، نگه‌اش دار تا من برم گم شم.

یکی‌و پیدا کنید که جایِ ابراز علاقه‌های زیاد، جایِ عاشقتم گفتنای بی‌وقفه، فقط بلدتون باشه. بدونه الان که داری با بغض حرف میزنی، لابد دلخوری. بدونه وقتی تند تند حرف میزنی عصبی و ناراحتی، بدونه وقتی زیاد سکوت میکنی دلت گرفته، بدونه وقتی داری پشت سرهم بهش زنگ میزنی از رویِ نگرانیه نه گیر دادن، و خیلی چیزای دیگه. اینکه بلدت باشه مهمه؛ اینکه بدونه الان چه حرفی و چه کاری خوشحالت میکنه مهمه، اینکه بیشتر از خودت بلدت باشه مهم‌تره. وگرنه همه بلدن بگن دوست دارم، عاشقتم ولی بلد بودن شما کار هر کسی نیست.

کسی که زندگی رو تنهایی یاد گرفته، هیچکس نمی‌تونه با نبودنش اونو بترسونه.

چیزایی که با بزرگ شدن فهمیدم

•بعضی از دوستا فقط برای یه فصل از زندگیت میان اگه رفتن ، بدون تقصیر تو نیست،فصلشون تموم شده بوده
•سکوت بعضی وقتا قوی ترین جوابه لازم نیست همه چیو توضیح بدی
•هیچ کس نمی فهمه تو دقیقا چی کشیدی حتی اگه براش تعریف کنی!
•بعضی تصمیم ها باید تنهایی گرفته شن. حتی اگه بترسی.
•بعضی زخم ها خوب نمیشن ولی یاد میگیری باهاشون برقصی
•گاهی وقتی یه نفر رو میذاری کنار تازه خودت رو پیدا می کنی!


. .

کامی روشن میگه: دارم برای آینده سرمایه‌گذاری می‌کنم. ولی واقعیت اینه که با مصرف بی‌رویه و استخراج غیرقانونی، آینده‌ی خیلی‌ها رو می‌سوزونه...

از نونوایی گرفته تا کارگاه و داروخونه‌ها، همه بیکار می‌شن، همه ضرر می‌کنن. یه عده به سود می‌رسن، خیلیای دیگه از «نان خوردن» می‌مونن...

یادمون باشه سرمایه‌گذاری روی ویرانه‌ها، آینده‌ای برای هیچ‌کس نمی‌سازه.

گاهی وقت‌ها از خودم میپرسم که چرا؟ چرا این کارها رو انجام میدم چرا همیشه به خودم سخت میگیرم و سعی دارم بقیه رو راضی نگه دارم در حالی که خودم و خواسته‌هام دارن نادیده گرفته میشن و کم کم محو میشن؟