گاهی وقتا از خودم میپرسم که چرا؟ چرا این کارها رو انجام میدم چرا همیشه به خودم سخت میگیرم و سعی دارم بقیه رو راضی نگه دارم در حالی که خودم و خواسته‌هام دارن نادیده گرفته میشن و کم کم محو میشن؟

ببین عزیز من
فقط دیدن توئه که میتونه رسوبات ته گرفته ی درونم رو بریزه بیرون اینو همیشه یادت بمونه .️

ناراحتی فقط خواب رو از من نگرفته، چشمام رو اشکی کرده، اشتهام رو کور کرده، خنده‌هام رو ازم گرفته، اعصابم رو ضعیف کرده، من تموم شدم.

دوام بیاور؛
در مقابل دوست داشته نشدن!
در مقابل تغییر واکنش‌ها و رفتارها!
در مقابل نادیده گرفته شدن و کنار گذاشته‌شدن‌های ناگهانی...
تمرین کن روی هدف‌های خودت متمرکز شوی و آنقدر عمیق و حساب‌شده کارهای خودت را به سمت موفقیت‌های بزرگ و رضایت‌بخش پیش ببری که هیچ زمانی برای گلایه‌گزاری و دلخوری و اندوه باقی نمانَد.
عمیق و وسیع که باشی؛ به هر تکان کوچکی به هم نمی‌ریزی!

فکر کن به لحظه هایی که
خودت را در آغوش گرفته بودی .

♡

حتما واسه شماهم پیش اومده که موقع ارائه مطلب و کنفرانس در مدرسه و دانشگاه صداتون گرفته و مطلبو قشنگ نتونستید بیان کنید ، نتونستید خوب توضیح بدید یا سوتی دادید و باعث شده مورد تمسخر دیگران قرار بگیرید....
بیا اینجا تا بهت بگم چه جوری بدون استرس فن بیان و صدای جذابی داشته باشی..  :

‏یه بیماری هست به اسم "اروتومانیا"؛
این بیماری اینطوریه که ؛
تو از شخصی که دوستش داری
تصویری می‌سازی که از
خود واقعیش پیشی گرفته
و در نهایت شخصیت اصلی اون فرد
باعث ناراحتیت میشه!
فکر میکنم خیلی هامون درگیر این بیماری باشیم

. .

تو حق نداری راجع به کسی قضاوت کنی که کل زندگیشو ندیدی،
روزای سختشو حس نکردی،
از نزدیک شاهد هیچی نبودی؛
تو فقط یه قسمت کوچیک از عمرشو تماشا کردی،
تو فقط دیدی چیکار کرده، ولی ندیدی بهش چی گذشته،
شاید این بهترین تصمیمی بوده که اون آدم گرفته،
ولی "قضاوت" بدترین تصمیمیه که تو گرفتی!

آخر شبی دلم خواست دلی بنویسم
همین الان چه حالی هستی
اگه دوس داشتی تو یه جمله برام بگو…

خودم مثل کودکیم تازه راه رفتن یاد گرفته دستاشو لبه میزی شکسته گزاشته اگه ول کنه میفته ول نمیکنه دستش زخم میشه(داغون ترینم)

افسرده شدن نشونه‌ی ضعیف بودنِ تو نیست ، بلکه حاصلِ تلاش مداوم برای قوی موندن ، سعی در تحملِ بارهای سنگین عاطفی به‌ تنهایی و خستگی روانیه که به تدریج در درونِ تو شکل گرفته .

♡