گفت : چشم‌های زیبایی داری
کاش هیچ‌گاه رد اشک را به خودشان نبینند
گفتم : چشم‌های زیبا ، غم‌های زیبایی هم دارند .

♡

گفت اگر کلمه بودی؟ گفتم خسته، فرتوت، آشفته، نگران، بیتاب، غم‌زده، امیدوار، امیدوار، امیدوار.

قهوه‌اش را تمام کرد و گفت:
"چطور انقدر خوب دیگران را دلداری می‌دهی؟"
خندیدم و گفتم:
حرفایی را میزنم که دوست داشتم دیگران به من بگویند.

دلم خیلی جاها موند و گفتم درست میشه ، ولی نشد ، فقط من تیکه تیکه شدم تو این نشدنا.

قفلی اینروزای من
گفتم شاید خوشتون بیاد🫠

‏گفتم یکم هم اون تلاش کنه، بعدش دیگه هیچوقت با هم حرف نزدیم.

میگفت تو خیلی زودرنجی، دلم میخواست بهش میگفتم آدم‌ها از کسایی که دوسشون دارن بیشتر میرنجن، وگرنه بقیه که مهم نیستن.

گفت یه چیزی بگو یادم بمونه
گفتم تو باید بلد باشی وقتی نور نیست
خودت خورشید خودت باشی و
بتابی .🤍

پرسید تازگیا چی میزنی که انقدر آرومی؟
گفتم؛ قید آدمارو ...

صدای بی گزند
.️.

داشتیم باهم بحث میکردیم قبلش دستش تو دستم بود، فقط نمیدونم چرا وقتی بحثمون بالا گرفت دستم رو محکم‌تر از قبل فشار میداد، وقتی همه چی آروم شد بهش گفتم چرا اینطوری میکردی؟ گفت حتی اگه ازت ناراحت باشم حتی اگه بد وبیراه بهت بگم باز هم نباید دستم رو ول کنی و بری، تو باید همیشه بمونی.