• مولانا هم ڪہ باشے بالاخرہ از یہ جایی
بہ بعد خستہ میشے و میگی:
«خواهے بیا ببخشا خواهے برو جفا ڪن»
این همون هرجور راحتے خودمونه…

فکر می‌کنم اون اتفاقی که قراره بیفته تا بعدش بالاخره حالم خوب شه اصلا وجود خارجی نداره.

‏آدم باید بعضی‌وقتا کل راه رفته رو برگرده
بره روی‌ نقطه صفر وایسه و سرش رو بگیره بالا بگه:
" تجربه شد "

زیبایی دیگران از زیبایی تو کم نمی‌کنه، موفقیت یکی دیگه باعث شکست تو نمی‌شه، پولدار شدن یه نفر دیگه باعث فقیر شدن تو نمی‌شه، بالا رفتن آدمای دیگه باعث پایین اومدن تو نمی‌شه.
ما با نسخه قبلی‌مون مقایسه و تعریف می‌شیم نه آدم‌های دیگه!

احترام به خودت رو انقدر بالا ببر که از دست دادن بعضی آدم‌ها برات مثل یه نعمت باشه نه یه حس بد.

همیشه بالا رفتن خوب نیست. گاهی لازمه وایسی جا پاتو سفت کنی.

The older you get, the more you realize you don't want to be around drama, stress or conflict. You just want a calm cozy home, good food on your table, and to be surrounded by your favourite people.

سنت که بالاتر می رود ، بیشتر متوجه می شوی که نمی خواهی در اطراف چیزهای غمگین، استرس زا و یا درگیری ها باشی. فقط یک خانه دنج، آرام ، غذای خوب روی میز می خواهی درحالیکه کنار انسان های مورد علاقه ات هستی...

دیگه خوبم، حتی اگه حالم بد باشه خوبم، حتی اگه قلبم تو دستم باشه خوبم، حتی اگه توی اشک‌هام غرق شده باشم خوبم، حتی اگه نفسم بالا نیاد خوبم، میدونی دیگه خوب‌تر از این نمیشم.

این چت بالا زندگی منو تغییر داد

تنها کارمندی میشناختم که میلیونر شد و رازشو ازش پرسیدم و این چت برای اون زمان و زندگیم تغییر کرد

‏کسی که یه عمر بنز سوار شده
ترجیح میده پیاده راه بره،
اما سوار هر چهارچرخی نشه!
شاید دلیل تنهایی خیلیامون شبیه
همین مثال بالا باشه…