ببخشید ولی آدم اگر در روابط عاطفی هم دنبال سیاست بازی و زرنگ بودن باشه پس کجا میتونیم آرام بگیریم تو این سگ زندگی؟

خط کشیدن روی بخشی از زندگی -که دیگر به گذشته تعلق دارد- به آدم احساس رشد می‌دهد.


. .

تو یه رمانی یه جمله ای خوندم که عمیقا بهش معتقدم، میگفت:
هر سری که تو می بخشیش
اون یه ذره بیشتر عاشقت میشه،
ولی تو دست از دوست داشتنش برمیداری !
میرسه تا روزی که اون عاشق ترینه و تو هیچ حسی نسبت بهش نداری!
اینو فقط اونایی میفهمنن که همه جوره پای دوست داشتنشون موندن...

. .

متنفرم از آدم هایی که در حقم بدی میکنن و بعدش میان بار ها عذرخواهی میکنن تا ببخشمشون و همه چیز عین قبل بشه؛ شاید به زبون بیارم که بخشیدمت ولی دیگه از چشمم افتادی و هیچ ارزشی برام نداری.

بیایید عبارت "ببخشید من امروز تمایل به زیستن ندارم" رو در مکالمات روزمره عادی سازی کنیم

‏ببخشید ولی پارتنر خوب آدمو نه تنها خوشحال‌تر، بلکه چندین درجه خوشگل تر هم می‌کنه...

.࿐

‏ببخشید، ولی دست از احمق بودن بردار، اون دقیقا میدونسته که داره چیکار میکنه، دقیقا میدونسته که چقدر بهت آسیب میرسونه، فرصت دوباره بهش نده، فقط آسیب‌هاتو بیشتر میکنی.

تو یه کتابی خوندم :
"شما به بخشیدن آدما ادامه میدین تا زمانی که دیگه دوسشون ندارین"
و چقدر خیلی از ما اینو حسش کردیم....

گاهی دلم می‌خواد به عزیزانم بگم ببخشید که غمم سبک‌تر نمیشه، حالم بهتر نمیشه و شما رو ناامید و آزرده می‌کنم.

‌
هیچ کس فکر نمیکنه که خودش خنگ باشه، این خودش یه بخشی از خنگ بودنه...
‌

.࿐