بیا نقاشی ، تتو ، پیانو و هرچیزی که دلت میخواد و رایگان یاد بگیر.

هر چیزی که رنگِ عشق بگیرد، زیباست؛
حتی اگر در ویرانه‌ای روییده باشد.
اما این زیبایی،
نیاز به آدم‌هایی دارد
که دلشان آینه باشد،
نه چاهی تاریک
پر از توهم و صدای پوسیده‌ی خودشان.

به نظرم اینکه بعضی از دیگران فقط وقتی با ما کاری دارن، بهمون پیام میدن، واقعا مشکلی نداره. ما نمی‌تونیم به همه نزدیک باشیم و دائما از همه خبر بگیریم. ظرفیت روانی و احساسی ما محدوده. اما ناگهان در موقعیتی گرفتار میشیم و یادمون میاد کسی ممکنه بتونه بهمون کمک کنه. خب باید درخواست کنیم. و در مقام کسی که ازش کمک خواسته شده، اگر بتونیم، چرا کمک نکنیم؟ فقط چون اون دیگری هر هفته به یاد ما نبوده؟

حال خوبت رو به هیچکس گره نزن، یاد بگیر بدون نیاز به دیگران شاد باشی، بخندی و امیدوار باشی، تو باید خودت دلیل اتفاقات خوب زندگیت باشی.

‌‌باشه دیگه مشکلی نیست، به جای اینکه تو رفتار درست رو یاد بگیری، من میرم بی‌احساس بودن و اهمیت ندادن رو یاد میگیرم.

غمگینم، دوست دارم یکی از ته دل دوستم داشته باشه، حواسش بهم باشه، نگرانم شه، حالم براش مهم باشه، سراغم رو بگیره، فراموشم نکنه و وقتی حتی یه کلمه هم حرف نمیزنم از تو چشام بفهمه چمه.

شل بگیر بزرگوار، دو جا بگو نمی‌دونم سه جا بگو حق با شماست، یه جا بگو ببخشید، دو جا بحث نکن و رد شو، اون اعصابو بریزی بهم فقط خودت باید تحملش کنی

میخام قلکمو بشکنم با نصف پولش نازتو بخرم با نصف دیگش مداد بگیرم نازتو بکشم

بعضی‌ها دردت رو قضاوت میکنن چون بلد نیستن درد خودشون رو بدون قضاوت در آغوش بگیرن.

Sometimes life repeats its lessons, not to punish you, but to teach you. When you finally think and react differently, you grow. Old habits won’t open new doors — let go, so you can rise.

گاهی زندگی درس‌هاشو تکرار می‌کنه، نه برای تنبیه، بلکه برای یاد دادن. وقتی یاد بگیری جور دیگه‌ای فکر و واکنش نشون بدی، رشد می‌کنی.
عادت‌های قدیمی درهای جدید رو باز نمی‌کنن — رها کن تا بتونی اوج بگیری.