واقعیت اینه که تو هیچوقت نمیتونی کسی رو عوض کنی، نمیتونی مجبورش کنی طوری که تو میخوای رفتار کنی، باور کن باید قلبش متعهد باشه، روحش باید وصله به روحت باشه، خودش باید بخواد که هیچکسی جز تو رو نبینه، تلاش برای تغییر آدم‌ها هیچوقت به نتیجه نمیرسه، فقط تو رو خسته‌تر میکنه، همین.

انتخابم؟ کسی که بهم ثابت کنه جز من کسی رو نمیخواد و متعهده، وظیفه من تو رابطه؟ طوری صدم رو واسه‌اش میزارم که حتی خانواده‌اش هم واسه‌اش نزاشتن.

واقعیت اینه تو هیچوقت نمیتونی کسی رو عوض کنی، نمیتونی مجبورش کنی طوری که تو میخوای رفتار کنه، باور کن باید قلبش متعهد باشه، روحش باید وصل به روحت باشه، خودش باید بخواد تا هیچکسی جز تو رو نبینه، تلاش برای تغییر آدم‌ها فقط تو رو خسته‌تر میکنه، همین.

‏اتفاقا باید خانواده دار باشه، باید لیاقت داشته باشه، باید شعور داشته باشه، باید خاکی و اصیل باشه، باید دستو دل باز باشه، باید چشم و دل سیر باشه، باید هدفمند و کاری باشه، باید هول نباشه، باید متعهد باشه، باید ظاهر درست داشته باشه، نگید دوسش دارم کافیه، کافی نیست! هیچوقت کافی نبوده!

‏الکی خیلی سختش کردین
آدما از یک رابطه چیزی نمیخوان
به جز یه ادم امن، متعهد، تلاشگر، حمایتگر و عاشق.

‏الکی خیلی سختش کردین
آدما از یک رابطه چیزی نمیخوان
به جز یه آدم امن ، متعهد ، تلاشگر ، حمایتگر و عاشق🫀

عاشقِ کبوتر بود!
می گفت:
پرنده‌ای وفادارتر از آن نیست ...
رهایش که می کنی هرجا برود...
خیالت راحت است که برمی‌گردد ...

فقط دو روز حواسش پرت شد...
فقط دو روز فراموششان کرد...
همه‌شان رفتند ...
همه‌شان گم شدند!

او دانه می‌ریخت اما دیر بود ...
هیچ کدامشان برنگشتند!

مشکل اینجاست...
ما یادمان رفته ...
هیچ تعهدی یک‌طرفه نیست!

وفادارترین کبوتر هم، برایِ ماندنش؛
دانه می‌خواهد ...
"توجه" می‌خواهد...
"عشق" می‌خواهد ...

هیچ کبوتری، ناچار به ماندن نیست ...
هیچ کبوتری!



نرگس صرافیان طوفان

یکی از موضوعاتی که زیاد پیش میاد وقتیه که ارتباطتون با یک نفر قطع میشه، یکیشون به سندروم وفاداری مزمن مبتلا میشه، اینطوری که نسبت به کسی که نیست احساس تعهد میکنه، همش منتظر یه زنگ یا پیام از طرف اونه، دائم طرف رو چک میکنه و عمیقا امیدواره که برگرده و خودش رو از روند عادی زندگی و خوشی‌ها محروم میکنه و حتی به جای خالیش هم خیانت نمیکنه و این واقعیت تلخیه که خیلی‌هامون تجربه‌اش کردیم.

چی شد که وارونه شدیم؟
رسیدیم به دوره ای که به چیزایی افتخار میکنن که یه روزی سبب خجالت بودن
به خیانت میگن تجربه!
به بی تعهدی، سبک زندگی!
به بی اخلاقی، رک بودن!
به فحشا، جسارت!
به دیده شدن، موفقیت!
به سطحی بودن، باحال بودن!
و به هرچرندی که خودشونم ازش ته دل راضی نیستن میگن "خود واقعیم"!

خیلی سختش کردین آدم‌ها چیزی نمیخوان به جز یه فرد امن، متعهد، تلاش‌گر، حمایت‌گر و بشدت عاشق.