از حديث در مي روي

من از حدوث

از انفجار كذبي مهيب از فاميل عصيان

و از تلاطمي پير ...

عصر غربت لاله هاست ، اينجا كسي ديگر از شهيدان نمي گويد

از آنان كه تلاطمي هستند در اين دنياي سرد و سكوت


ما بعد از شما هيچ نكرديم ، چفيه هايتان را به دست فراموشي سپرديم

و وصيت نامه هايتان را نخوانده رها كرديم .

پلاكهايتان را كه تا ديروز نشاني از شما بود امروز گمنام مانده است .

كسي ديگر به سراغ سربندهايتان نمي رود و ديگر كسي نيست كه در وصف گلهاي لاله شاعرانه ترين احساسش را بسرايد و بگويد چرا آلاله آنقدر سرخ است