گاهی اوقات لازم نیست حتما کار بزرگی انجام بدی، همین توجه‌های کوچیک، بیشتر از اون چیزی که فکر میکنی روی حال آدم تاثیر دارن، همون‌ها توی ذهن و دل آدم میمونن حتی بیشتر از هر حرف یا حرکت بزرگی.

no one notices your sadness until it turns into anger, and then you are the bad person.

هیچ کس متوجه غمت نمیشه تا زمانی که به خشم تبدیل بشه و سپس تو شخص بدی محسوب میشی.

من کسی رو میخوام که از دست خودم بهش پناه ببرم نه اینکه بخوام همش خودم رو یادش بیارم و بگم من رو ببین یا بهم توجه کن، یا درست دوستم داشته باش یا تنهام بذار.

میخوام بگم
صد سال هم که حرف بزنی
من به رفتارت توجه می‌کنم …

قلبم خیلی میشکنه اون موقع‌هایی که مچ خودم رو میگیرم و میبینم دارم ازت میخوام که بهم توجه و محبت کنی، مثل این میمونه که قلبم رو گذاشته باشم کف دستم و بگم لطفا بردار.

خیانت نمیکنه ولی گل نمیخره، سوپرایز نمیکنه، دیت نمیاد، ساعت‌ها پیام نمیده، حقیقت؟ بی‌توجهی میتونه به اندازه خیانت رابطه رو نابود کنه.

گاهی وقت‌ها انقدر دوستش داری که نمیفهمی چقدر بعضی از کارهاش میتونه بد باشه اما بعد که نسبت بهش علاقت کم میشه میفهمی که چقدر اشتباه داشته و متوجه‌اش نبودی.

سین نکرد، بی‌توجه بود، حواسش بهم نبود، بلاک کرد، کلی براش پارگراف‌های طولانی نوشتم اما نخوند، به حرف‌هام بی‌توجه بود، برای خوشحالیم تلاش نکرد، بهش زنگ زدم جواب نداد، غافل از اینکه همه این‌ها خودش جواب بود ، نذارید اینطور آدم‌ها احساساتتون رو تلف کنن.

در اوایل رابطه فریب ظاهرِ مهربان، پر توجه و پر اشتیاق آدم‌ها رو نخورید، ذات و شخصیت واقعی در لحظه‌های بحران، در وقت خستگی و زمانی که انگیزه‌ای برای پنهان‌کاری نمی‌مونه خودش رو نشون می‌ده و درست همون موقعه که می‌فهمی: اون تغییر نکرده، بلکه فقط دیگه نیازی نمی‌بینه نقش بازی کنه...
⁰³.⁰⁷

وقتی متوجه میشی درونگرا و خجالتی بودنت هیچوقت شخصیت واقعیت نبوده، فقط پاسخ ناخودآگاهت به آسیب روحیت بوده.