من امن‌ترین و قشنگ‌ترین خونه‌ای بودم که میتونستی داشته باشی ولی تو لیاقتت آوارگیه.

اما من دلم می‌خواد آدم بزرگی بشی. حتی اگه دیگه ندیدمت، بشنوم که موفق شدی. حتی اگه نشد بهت کمک کنم بفهمم که روی پای خودت ایستادی. بفهمم که خوشحالی. بفهمم که بالاخره تونستی عاشق بشی. بفهمم بالاخره فهمیدی از زندگیت چی می‌خوای. بفهمم خانواده خودت و تشکیل دادی و طعم خوشبختی رو چشیدی. بفهمم عاشق زندگیتی. بفهمم اون‌قدر خوشحالی که دیگه من و یادت نمیاد.

‏تو سرد و بی‌احساس نیستی ، فقط خیلی وقته نتونستی کسی‌ رو پیدا کنی که کنارش بتونی همونطور رفتار کنی که تو تنهاییِ خودت هستی :).

خوش به حالت که تونستی بدون من، من که نتونستم.

حتما واسه شماهم پیش اومده که موقع ارائه مطلب و کنفرانس در مدرسه و دانشگاه صداتون گرفته و مطلبو قشنگ نتونستید بیان کنید ، نتونستید خوب توضیح بدید یا سوتی دادید و باعث شده مورد تمسخر دیگران قرار بگیرید....
بیا اینجا تا بهت بگم چه جوری بدون استرس فن بیان و صدای جذابی داشته باشی..  :

میدونی چی میسوزونه؟
اینه که همه‌چی می‌تونست درست باشه،
می‌تونستیم کنار هم باشیم،
می‌تونستیم از پس سختیا بربیایم،
می‌تونستیم یه زندگی بسازیم که خیلیا فقط حسرتشو می‌کشن…
ولی چی شد؟
هیچی… چون تو نخواستی!
فقط همین.
نه تقدیر بود، نه بدشانسی، نه هیچ‌چیز دیگه… فقط خواستنِ تو کم بود.
من هزار بار خواستم،
هزار بار جنگیدم،
ولی یه‌نفره هیچ رابطه‌ای ساخته نمیشه.
تو نمیخواستی…
و من موندم با هزار تا “می‌شد” که هیچ‌وقت نشد . .


. .

اما من دلم میخواد آدم بزرگی بشی، حتی اگه دیگه ندیدمت، بشنوم که موفق شدی، حتی اگه نشد بهت کمک کنم بفهمم که روی پای خودت ایستادی، بفهمم که خوشحالی، بفهمم که بالاخره تونستی عاشق بشی، بفهمم بالاخره فهمیدی از زندگیت چی میخوای، بفهمم خانواده خودت رو تشکیل دادی و طعم خوشبختی رو چشیدی، بفهمم عاشق زندگیتی، بفهمم انقدر خوشحالی که دیگه من رو یادت نمیاد.

من و دوستان مجازی‌ام
وقتی بالاخره تونستیم
همگی در یک زمان و مکان
دور هم جمع بشیم :

اگر تونستی چند روز ازم بی‌خبر باشی، پس یه عمر هم می‌تونی؛ خوشحال شدم از آشناییت.

‏تو به خاطر ترس از قضاوت خودتو محدود کردی
در حالی که هیچ‌کس حتی حواسش بهت نبوده!
همه مشغول زندگی خودشونن
تو هم می‌تونستی آزاد باشی
پس امروز و الان خودتو رها کن


. .