حتما واسه شماهم پیش اومده که موقع ارائه مطلب و کنفرانس در مدرسه و دانشگاه صداتون گرفته و مطلبو قشنگ نتونستید بیان کنید ، نتونستید خوب توضیح بدید یا سوتی دادید و باعث شده مورد تمسخر دیگران قرار بگیرید....
بیا اینجا تا بهت بگم چه جوری بدون استرس فن بیان و صدای جذابی داشته باشی..  :

میدونی چی میسوزونه؟
اینه که همه‌چی می‌تونست درست باشه،
می‌تونستیم کنار هم باشیم،
می‌تونستیم از پس سختیا بربیایم،
می‌تونستیم یه زندگی بسازیم که خیلیا فقط حسرتشو می‌کشن…
ولی چی شد؟
هیچی… چون تو نخواستی!
فقط همین.
نه تقدیر بود، نه بدشانسی، نه هیچ‌چیز دیگه… فقط خواستنِ تو کم بود.
من هزار بار خواستم،
هزار بار جنگیدم،
ولی یه‌نفره هیچ رابطه‌ای ساخته نمیشه.
تو نمیخواستی…
و من موندم با هزار تا “می‌شد” که هیچ‌وقت نشد . .


. .

اما من دلم میخواد آدم بزرگی بشی، حتی اگه دیگه ندیدمت، بشنوم که موفق شدی، حتی اگه نشد بهت کمک کنم بفهمم که روی پای خودت ایستادی، بفهمم که خوشحالی، بفهمم که بالاخره تونستی عاشق بشی، بفهمم بالاخره فهمیدی از زندگیت چی میخوای، بفهمم خانواده خودت رو تشکیل دادی و طعم خوشبختی رو چشیدی، بفهمم عاشق زندگیتی، بفهمم انقدر خوشحالی که دیگه من رو یادت نمیاد.

من و دوستان مجازی‌ام
وقتی بالاخره تونستیم
همگی در یک زمان و مکان
دور هم جمع بشیم :

اگر تونستی چند روز ازم بی‌خبر باشی، پس یه عمر هم می‌تونی؛ خوشحال شدم از آشناییت.

‏تو به خاطر ترس از قضاوت خودتو محدود کردی
در حالی که هیچ‌کس حتی حواسش بهت نبوده!
همه مشغول زندگی خودشونن
تو هم می‌تونستی آزاد باشی
پس امروز و الان خودتو رها کن


. .

پسری که غر میزنه سر مسافرت رفتنت چون فقط ازش دور شدی و نتونستی بری پیشش ؛
اگه گفتید چیه !!


افرین گلی از گل های بهشت🩵
⁴'⁷

یه روز می‌فهمی که هیچ آدمی واقعاً تماشات نمیکرد و به کارات اهمیت نمیداد
و تو می‌تونستی هر کاری که دلت می‌خواست رو انجام بدی …

برای خودت زندگی کن

‌

. .

یه روز می‌فهمی که هیچ‌کس واقعاً تماشات نمیکرد ،
و تو می‌تونستی هر کاری که دلت می‌خواست رو انجام بدی …

من از جمله‌ی «فدای سرت» خیلی
خوشم میاد، بهم حس امنیت میده.
اینجوریه که فدای سرت داری گند
میزنی به همه چیز، فدای سرت غذا
سوخت، فدای سرت چای ریخت،
فدای سرت نمره‌ت کم شد، فدای
سرت نتونستی، فدای سرت نشد،
نرسید، نرفتی، نیومد...
فدای سرت!
فدای سرمون.....