خوش به حالت که تونستی بدون من، من که نتونستم.

آدما مثل سم میمونن
وقتی دردشون وارد وجودت شه
هیچ راهکاری نیست که حالت مثل اول خوب شه
خودشون میرن ولی درداشون باقی میمونن
و انقدر نفوذ میکنن توی قلبت تا اخر که از پا دربیای.

I hate that state that I do not know what makes me feel good .

متنفرم از اون حالتی که نمی‌دونم چی حالمو خوب می‌کنه .


. .

تو سریال good flight چیز جالبی میگفت، میگفت اگه میخوای بدونی که ینفر رو برای زندگیت دوست داری چشم‌هات رو ببند و تصور کن بعد از ظهر خسته از راه میرسی و ماشین رو داری پارک میکنی و میفهمی اون تو خونه منتظرته، اگه این فکر خوشحالت میکنه اون آدم زندگیته.

هر وقت احساس تنهایی کردی
هر وقت دلت از دنیا و آدماش گرفت
هر وقت خسته بودی، شونه هات سنگین شد
من اینجام..
بیا پیشم من با آغوش گرم منتظرتم
خواستی گریه میکنیم،خواستی فحش میدیم
داد می‌زنیم، هرکاری میکنیم
تا حال دلت خوب بشه.
آخه دور اون چشمای خوشگلت بگردم
من میمیرم تو حالت بد باشه..
تو فقط بیا پیشم من دنیارو به پات میریزم
تا حالت خوب بشه..
تا چشات بخنده..

‏کنار گذشته شدن جز تلخ‌ترین تجربه‌های
بشریه. فرقی هم نمیکنه از کار کنار گذاشته
شی، از دوستی یا حتی یک رابطه عاشقانه.
در هر حالت، اول همه وجودت خشم
میشه و بعد حسرت. اون آخر سر هم
یه غمِ سمجی تو دلت میمونه که تا ابد
تنهات نمیذاره.


. .

اون شبی که حالت بد بود و با خیال راحت رفتی قدم زدی و سیگار کشیدی و خودت رو تخلیه کردی، یکی یه گوشه نشسته بود و بیصدا تا صبح گریه میکرد و زل زده بود به یه اتاق تاریک فقط چون تاریک بود.

تو فکر می‌کنی که چون دوستیم و کنار هم خوش میگذرد دوستت دارم؛ اما من غمت را هم‌ دوست دارم.
من «تو» را دوست دارم؛ نه فقط حال خوبی که با تو دارم را. تو را دوست دارم وقتی حالت خوب نیست، وقتی دلگیری. تو را وقتی حوصله هیچ چیز و هیچ کس را نداری دوست دارم.
من تو را دوست دارم و به دوست داشتنت ادامه می‌دهم.
دوستت دارم؛
و حتی وقتی خودت مردد باشی که دوست داشتنی هستی یا نه، من به دوست داشتنت ادامه خواهم داد.

یادآوری:
هر اتفاقِ خوبی که خوشحالت میکنه رو
قویاً و شدیداً Private نگه دار.

خیلی سخته که برای بهتر شدن حالت، هی تلاش کنی و بعدش دوباره بیای سر خونه اول.