گفتم یکم راه برم بهتر میشم، وسط خیابون گریم گرفت

آدم واسه کسی که دوسش داره عصبی میشه وگرنه من همین الان تو خیابون یکی بزنه یکی دیگرو بکشه هندزفریمو میزارم رد میشم ..

قشنگ قیافه تموم مردم تو خیابون اینجوریه که اگر بهشون بگی حالت چطوره چشماشون پر از اشک می‌شه.

دلم می‌خواست علم اونقدر پیشرفت می‌کرد که می‌تونستم یه آدمی رو از ذهنم کاملا پاک کنم. یه‌جوری که حتی وقتی توی خیابون هم می‌بینمش، یادم نیاد کی بوده و چه خاطراتی باهم داشتیم.

دلم میخواد هر کیو تو خیابون میبینم بغل کنم و بگم حالت خوبه؟ روحیه‌ت رو حفظ کن، با یکی حرف بزنیا، نریزی تو خودت، قوی باش، حالمون خوب میشه....

این حاجی‌فیروزهای تو خیابون
به جای اینکه آدم رو شاد کنن،
بیشتر ناراحت میکنن....

تو کوچه خیابون یا حتی تایمی که تو خونه ای کسی به هر دلیلی اذیتت میکنه یا از کسی شکایت داری حتی یه ارگان دولتی ! میتونی با یه زنگ از حق خودت دفاع کنی ...

خیابونی که یک‌طرفه شده، حقیقتا دیگه هیچ‌جوری دوطرفه نمی‌شه.

‏لطفا یه جوری تو خیابون دستاتونو محکم بگیرید بهم که انگار هر لحظه ممکنه گم کنید همدیگه رو🤍.

من اونقدری برای عشق احترام قائل هستم که نَرَم توی خیابونها دنبالش بگردم🤍

. Cet obscur objet du desir