درد بعضی زخمها واسه اینه که کسی نمی فهمه داری باهاشون می جنگی...>>

ولی یه شبایی به خودت میای
می‌بینی باز داری برای چیزی که
قبلاً چند بار کامل پذیرفتیش و کنار اومدی
غصه میخوری :(

داری زندگیتو‌ میکنی که‌ یهو‌ یادت میاد؛ عه عه عه چه راحت فراموشت کرد.

وقتی دارین کسی رو تجربه می‌کنین،
مواظب باشید شاید اون داره شما رو زندگی می‌کنه…

چون میدونم خیلیاتون به شنیدن این حرفا نیاز دارین..️

خانم‌ها ، اگه مردی دارید که باهاتون خوبه ، همه چیز رو برای دوستاتون تعریف نکنید.

زندگی ادامه داره، آدم‌ها میان و میرن، ولی تو همیشه باید خودت رو نگه داری
و قدر خودت رو بدونی. گاهی لازمه ک دردش رو حس کنی
ولی آخرش می‌بینی ک از دل این سختی‌ها ی ادم قوی‌تر بیرون میاد...

‏یه بیماری هست به اسم "اروتومانیا"؛
این بیماری اینطوریه که ؛
تو از شخصی که دوستش داری
تصویری می‌سازی که از
خود واقعیش پیشی گرفته
و در نهایت شخصیت اصلی اون فرد
باعث ناراحتیت میشه!
فکر میکنم خیلی هامون درگیر این بیماری باشیم

. .

تو حق نداری راجع به کسی قضاوت کنی که کل زندگیشو ندیدی،
روزای سختشو حس نکردی،
از نزدیک شاهد هیچی نبودی؛
تو فقط یه قسمت کوچیک از عمرشو تماشا کردی،
تو فقط دیدی چیکار کرده، ولی ندیدی بهش چی گذشته،
شاید این بهترین تصمیمی بوده که اون آدم گرفته،
ولی "قضاوت" بدترین تصمیمیه که تو گرفتی!

وقتی ما خودمون رو دوست نداریم تلاش میکنیم تعداد بیشتری از آدم‌ها ما رو دوست داشته باشن، برای اینکه اون رو تیک بزنیم که من با ارزشم ولی اگه هشتاد میلیون نفر هم تو رو دوست داشته باشن باز چون اون ینفر هنوز آغوشش رو به روت باز نکرده و اون ارزش رو بهت نداده که اون ینفر خودتی اون حفره هیچوقت پر نمیشه.