من دوستت داشتم اما تو همه جوره به من آسیب رسوندی.

خیلی زخمارو نادیده گرفتم فقط بخاطر اینکه چاقو دست اونایی بود که دوستشون داشتم .

قهوه‌اش را تمام کرد و گفت:
"چطور انقدر خوب دیگران را دلداری می‌دهی؟"
خندیدم و گفتم:
حرفایی را میزنم که دوست داشتم دیگران به من بگویند.

شاید یه روزی که دیگه قلبی نداشتم تونستم با آدم‌ها مثل خودشون رفتار کنم.

میگم ناراحت نشدم اما ذوقی که داشتم کور میشه.

ببخشید فعلا درگیرم، دارم زخم‌هایی رو ترمیم میکنم که نقشی توی به وجود اومدنشون نداشتم.

اصلا حواسم به حرف هایش نبود
نه اینکه دوستش نداشته باشم !
فقط حوصله ی حرف زدن نداشتم ...
یادمان باشد همه ی آدم ها حق دارند یک وقت هایی خسته باشند ،
حق دارند گاهی حوصله نداشته باشند ،
و حق دارند بخواهند یک زمان هایی سکوت کنند و تویِ لاکِ خودشان باشند ...
آدم هایِ بی حوصله ، همان آدم هایِ سابق اند ،
فقط کمی خسته اند ،
قدری به حالِ خودشان که باشند ؛
خوب می شوند ...

. .

من دوست نداشتم؟ من تو رو به سلامت روانم ترجیح دادم.

من قبل اینکه به کسی بی احترامی کنم؛
اول احترام گذاشتم؛
قبل اینکه از کسی متنفر بشم؛
اول دوستش داشتم!
قبل اینکه با کسی غریبه بشم؛
اول آشنا بودم؛
پس نگو عوض شدی!
رفتارم به رفتار تو بستگی داره

‏این داستان از چشم افتادنه آدم‌ها هم واقعا ترسناکه. چه کردی با اون همه علاقه‌ای که بهت داشتم احمق.