از یه سنی به بعد شما دیگه وقت نداری بشینی گریه کنی، مجبوری همراه با اشک ریختن رانندگی کنی، ظرف بشوری، سرکار بری یا به بقیه کارهای عقب موندت برسی.

سلام
اجبارا باید بار دیگه این موضوع رو متذکر بشم

این درسته که هیچکسی از نبود ادم دیگه ای نمرده اما باور کنید زندگی با بودن بعضیا انقدر قشنگه که دیگه حتی یه لحظه ام زندگی بدون اونو نمیخوای.

‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌‌خیلیامونم حالمون خوب نیست،
فقط حواسمونو پرت چیزای دیگه کردیم .

نمیتونم نگرانت نباشم ولی ما دیگه کاری با هم نداریم پس مواظب خودت باش.

عصبانیتم کوتاهه، سطحیه میپره میره، ولی اگه دلخور بشم؟ نه داد میزنم، نه میرم، نه توضیح میدم فقط آروم عقب میکشم و اونجا جاییه که دیگه هیچی مثل سابق نمیشه.

دیگه نمیشه کسی رو جدی گرفت، کسی انقدر واقعی نیست که بمونه، کسی انقدر شبیهت نیست که بتونی از بغض‌هات واسش بگی، کسی هم انقدر دوستت نداره که از جهان نترسی، این دیار از درون خالی شده.

نداشتنت غم‌انگیزه،
اما داشتنت هم دیگه شادی نمی‌آره!

می‌دونی فرق بین رفتن و رها شدنه چیه؟"
رفتن وقتیه که تصمیم می‌گیری بری.
رها شدن وقتیه که تصمیم تو دیگه مهم نیست.
و درد اون‌جاست که حتی کسی برای جا گذاشتنت عذاب وجدان نداره

Surround yourself with people who talk about visions, ideas, books and growth not other people!

اطراف خودتو با افرادی احاطه کن که در مورد دیدگاه ها، ایده ها، کتاب ها و رشد صحبت کنن نه افراد دیگه!